Gyer Ro

Bij dit Russische gezelschap, genoemd naar een rituele dolk, draait alles rond Tibet, en je mag er gerust in zijn dat ze oprecht zijn in hun passies. Zo ondergaan de zangers dezelfde fysieke trainingen en kruidenbehandelingen als monniken, om hun longen klaar te maken voor de complexe vocale inspanningen. Een van de leden is trouwens Alexei Tegin, die ook solo boeddhistische gezangen uitbrengt. Alle rituelen en overtoongezangen worden gebracht volgens de originele traditie en met authentieke instrumenten. Daar horen de meterslange trompetten bij waar je nu meteen aan denkt, maar evengoed cymbalen in alle maten en gewichten, alsook fluiten en drums gemaakt van menselijke beenderen en schedels. Al wat Tibetaans is, vindt al jaar en dag gretig aftrek in de industriële en dark ambientwereld (wie herinnert zich Raksha Mancham nog?), maar hier hebben we dus te maken met zuivere rituele muziek waar geen Westerse invloeden of muziekinstrumenten bij komen kijken. In die zin zijn releases als de verzamelde authentieke Drukpa rituelen (uitgebracht door Sub Rosa in 2005) beter referentiemateriaal dan de industriële garde die er uit samplede. Het concept van deze gelimiteerde (500 stuks) dubbele cd, is het verdrijven van leegte via gebeden en mantra’s. ‘Gyer Ro’ is warm aanbevolen als je houdt van ongerepte rituele en religieuze muziek met een duister sfeerkantje.

tekst:
Peter Vercauteren
beeld:
Phurpa_Gyer_Ro
geplaatst:
za 12 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!