‘Greyscale’ is de opvolger voor ‘Relocated’, het album dat Camouflage in 2006 op de markt gooide. Het had behoorlijk wat voeten in de aarde om het uiteindelijk uitgebracht te krijgen, ondanks het jarenlange werk dat het trio in deze plaat stak. Camouflage kende namelijk ooit betere tijden. Het trio begon in 1983 met Licensed Technology (toen een kwartet), en veranderde al snel de naam in Camouflage, naar een nummer van Yellow Magic Orchestra. De Duitse synthpoppers scoorden een hit met ‘The Great Commandment’ uit debuut ‘Voices & Images’, een debuutplaat die het lang niet slecht deed. Ze kwam dan ook uit in een tijd dat bands als Depeche Mode, OMD en Talk Talk hoge ogen gooiden. Het is in dit segment van quasi perfecte synthpop dat we Camouflage mogen indelen. Nu de tijd rijp blijkt voor dit soort muziekjes, mocht het trio natuurlijk niet achterblijven. Vooral gezien het feit dat ze, behalve hier en daar een rustpauze, inmiddels dertig jaar bestaan en nooit zijn afgeweken van hun muzikale koers, succesvol of niet. De teneur van de liedjes is nog steeds een beetje koel en melancholisch, treurig en nostalgisch tegelijk. Peter Heppner (ex-Wolfsheim) verzorgt gastzang op het mooie ‘Count Me Out’, dat qua sfeer en toonzetting helemaal past in de lijn van eerder genoemde beroemdheden. Camouflage bleef al die tijd en ondanks een paar kleine hitjes ietwat onder de radar. Onverdiend als we deze plaat aandachtig beluisteren. De liedjes vloeien, zijn gedetailleerd en doorwrocht en passen heel goed in ons tijdsegment waar jaren 1980 synthpop gretig aftrek vindt.
