Great Many Arrows

Nummer 200 in de catalogus van Posh Isolation mag wel een beetje speciaal zijn, dachten de Denen. Dus is het er eentje geworden van Damien Dubrovnik, zijnde het duo Christian Stadsgaard en Loke Rahbek. Vooral Rahbek spreekt tot de verbeelding. Hij is niet alleen mede-oprichter van het label en de bijhorende shop in Kopenhagen, maar maakt onder een hele reeks andere namen de ene imponerende plaat na de andere. Body Sculptures, Caucasian Colony, En Tragedie, Erotikens Historie, Lust For Youth, Severe Photography, Skurv en Womanhead, om maar een greep te doen. ‘Songs For Loviatar’ (2009) is officieel de eerste release van Posh Isolation en ook de start voor Damien Dubrovnik. ‘Great Many Arrows’, de opvolger van het indrukwekkende ‘Vegas Fountain’ (2015) en hun zesde album, is opnieuw een meesterwerkje van vervreemding, ongemak, industrieel lawaai, helse elektronica, verontrustende stemmen en power electronics. ‘Arrow I’, de opener van het zes nummers tellende epos (‘Arrow I-VI’), zet meteen de toon. Het duo gaat meteen als een gek tekeer, zonder zoals dikwijls bij dit soort platen een rustige aanloop te nemen. Die rust komt pas later, vanaf ‘Arrow IV’. Al is dat relatief natuurlijk. Van zodra Rahbek zijn stem inzet, is die rust alleen maar dreigend en bedreigend. Daarmee bewijst Damien Dubrovnik dat ze zowel heftig als minder heftig hetzelfde verontrustende resultaat kunnen bereiken. Zowel band als label laten horen hoe aan industrial gerelateerde muziek anno 2017 moet en kan klinken. Orgel, cello, viool en nog wat akoestische instrumenten verrijken de elektronisch opgewekte soundscapes, die dermate intens zijn en de kracht van de liveshow heel erg benaderen, dat we kunnen stellen dat ‘Great Manu Arrows’ nog straffer is dan ‘Vegas Fountain’.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
DamienDubrovnik_GreatManyArrows
geplaatst:
zo 13 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!