Kort maar krachtig, dat is de ep ‘Glass’ van Build Buildings, oftewel de New Yorker Ben Tweel. Het album bestaat uit vier nummers die in lengte variëren van zo ongeveer tweeënhalve tot drieënhalve minuut.
Alle composities zijn gebaseerd op hetzelfde idee: combinaties van herhaalde ritmes uit glitchy klanken. Die omschrijving doet echter geen recht aan de vindingrijkheid in en de variatie tussen de vier nummers.
Build Buildings’ composities mogen associaties oproepen met clicks’n’cuts, maar de man verliest daarin ontwikkeling en melodie niet uit het oog. Met enige goede wil zou je zijn muziek glitch-IDM kunnen noemen. Hij bouwt ritmes op uit klikkende en slippende geluiden, en stapelt die tot complexere patronen en dichte, gedetailleerde composities.
In het titelnummer houdt Tweel het nog het meest minimaal, met slechts twee korte, repetitieve lijnen en een stevige tik als prominente onderdelen. Toch zit ook het duveltje in de details.
Uit de digitale knisperende klanken en de gitaarsplinters van openingsnummer ‘Hebei Victory’ ontwikkelt zich iets duidelijker een melodische lijn en de gelaagde en verschuivende ritmes maken afsluiter ‘Cedilla’ zelfs swingend, hoewel Build Buildings het idee van een vloervuller weer ondermijnt.
Vier nummers vanuit eenzelfde benadering, maar onderling heel verschillend in uitwerking; warm en intelligent, aangenaam om uit de speakers te laten glijden en tegelijk uitdagend tot aandachtiger beluistering.