Gekakel op Kasteel Rouge

Tweeklank is een nieuwe non-profit concertwerking in samenwerking met CC Het Spoor waarbij jonge Harelbeekse muziekliefhebbers jaarlijks een aantal concerten organiseren. Telkens wordt een muziekclubsfeer opgezocht waarbij kwaliteit centraal staat en nichegenres niet geschuwd worden.

Zaterdag 2 december mochten Baltimore, dirk. en The Waltz het podium op in Jeugdhuis De Salamander in plaats van in het cultureel centrum Het Spoor omwille van een lage drempel voor het jongere publiek. Bier van het moment: Kasteel Rouge!

Na een vi.be call werd het Limburgse Baltimore uit 104 inzendingen gekozen om de avond af te trappen. Met hun psychedelisch overgoten poppy garagerock schopten ze het twee keer tot in de Nieuwe Lichting van Studio Brussel. Niettegenstaande ze best aanstekelijke liedjes maken missen de mannen toch nog duidelijk ervaring en attitude waardoor hun kwaliteit niet naar waarde geschat kan worden. Hopelijk kweken ze meer haar op hun ballen…

Wat Baltimore niet had, had Jelle Denturck, frontman van dirk., dan weer in overvloed. Van bij de eerste noot wist je al hoe laat het was. En een frontman die onmiddellijk de aanwezigen aanspoort om zo dicht mogelijk te komen staan, verdient van mij een pluim. Dat er dan nog enkele halfwassen deernes bang waren dat ze even niet in het middelpunt van de aandacht gingen staan en daarom maar bleven doorkakelen totdat Jelle nog een tandje hoger schakelde en zich in het publiek smeet. Subliem. De bronzen plak winnaars van Humo’s Rock Rally brengen poppy en melodieuze refreinen met een flinke dosis noise. Hun hitje ‘ Gnome ‘ is een zeer te smaken voorproef van hun debuutplaat ‘ Album ‘ die in februari 2018 het licht zal zien. Wat mij betreft een sterke aanrader en winnaar van de avond.

Daarna was het wachten op The Waltz.  De mannen hadden eerst nog een optreden in Heist-Op-Den-Berg zodat ze niet op tijd waren.

Gedurende toch wel zeker een half uur werd ik dan ook blootgesteld aan meerdere gruwelen die ik mij bij een jeugdhuis niet kon voorstellen aangezien ik zelf nog jaren heb meegedraaid in een jeugdhuis, namelijk de voorganger van Jeugdhuis De Salamander, genaamd De Close-Up. Het was dan wel in de woelige tachtiger jaren maar wij zouden nooit een polonaise gedanst hebben en luidkeels meebrullen op Abba, Boney M of Cindy Lauper. Dat er dan nog enkele wannabe trienen op het podium begonnen te playbacken terwijl ze elkaar dan ook nog moeten filmen of fotograferen met hun gsm was voor mij toch wel heel marginaal VTM-gedrag. Zwart was onze kleur, Sisters Of Mercy, Indochine, The The, Arbeid Adelt en meer van zulks was onze muziek, Prince was nog ok maar Michael Jackson’s Thriller, dat album was enkel om te scratchen…

En dan arriveerde de karavaan van The Waltz, jammer genoeg met twee grieperige bandleden. Jente Pironet en Kevin Anne, de frontmannen en gitaristen van de band waren daardoor niet in bloedvorm. Daarom had ik eerder het gevoel dat ze vlug nog hun ding kwamen doen om daarna lekker uit te zieken in plaats van erin te vliegen. Inderdaad, de drummer is een beest en die hield de boel dan ook in de pas. Maar ik hoop die gasten nog eens opnieuw en in betere omstandigheden te aanhoren. Deze prijsbeesten zullen sowieso een opgemerkte band worden in 2018 met hun debuutelpee ‘ Waltzheimer ‘ en hun hitsingles ‘ Ferocious ‘ en ‘ Charlie Cello ‘ maar ik mis nog ergens een klein tikkeltje persoonlijkheid als band.

Gezien: Tweeklank in Jeugdhuis De Salamander: Baltimore/ dirk. / The Waltz, Zaterdag 2 december 2017
Tekst en foto’s: Stephan Vercaemer

tekst:
Stephan Vercaemer
beeld:
dirk. - (c) Stephan Vercaemer
geplaatst:
za 9 dec 2017

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!