Luistervaardigheid is een van de belangrijkste attributen voor mensen die in de muziek actief zijn. Het werd het draaipunt in het werk van de Amerikaanse componiste en accordeoniste (en pionier op het gebied van elektronische muziek) Pauline Oliveros, die een instituut en een ensemble oprichtte rond geconcentreerd, diep luisteren. Isabel Latorre, zelf op die terreinen werkzaam, werd op instigatie van geluidskunstenaar Edu Comelles gevraagd muziek te maken die op de filosofie van Oliveros geïnspireerd was. In de aanloop naar de uitvoering overleed de componiste, en veranderde het voorgenomen concert in een eerbetoon. Latorre dook nog dieper in het wezen van het denken en de muziek van Oliveros. Het resultaat is te horen op de A-kant van ‘For Pauline’. Elektronica, accordeon en zang komen samen in een diep doorvoeld werk, dat beurtelings contemplatief en opstandig is, op het bruuske af. Ze laat haar instrument ademen, sonoor brommen en zoemen. Ze verdubbelt het, verdrievoudigt het. Neuriet daar in kalme tonen bovenuit. En vertrekt tenslotte zoetjesaan naar stille verten. Edu Comelles vult de B-kant met een compositie die hij geconstrueerd heeft met samples van Latorres accordeon. Hij weefde die door elkaar tot indrukwekkende patronen, die doen denken aan majestueuze bomenrijen in een eindeloos oerbos, aan een kathedraal met gewelven die hoog oprijzen boven ranke pilaren. Soms brullen daar heftige windvlagen door. De twee Spanjaarden schrijven dat deze twee stukken onafhankelijk van elkaar tot stand gekomen zijn. In de geest zijn ze absoluut verwant. Een prachtig eerbetoon aan deze muziekpionier, dat het verdient om ook op vinyl uitgebracht te worden.
