Ruben Machtelinckx en Thomas Jillings zijn samen Linus. Op hun debuut beperkten ze zich nog tot elkaar, bij de opvolger, een dik halfjaar geleden, hadden ze drummer Oyvind Skarbø en Frederik Leroux (banjo en gitaar) uitgenodigd. Dat resulteerde in een plaat waarop al voorzichtig met improvisatie werd geëxperimenteerd. Voor ‘Felt Like Old Folk’, dat op één namiddag werd opgenomen, hijst Linus Nils Økland (Hardangerviool) en Niels Van Heertum (euphonium) aan boord, en bestaan drie van de vier tracks uit improvisatie. Machtelinckx speelt akoestische baritongitaar en banjo – geen elektrische uitstapjes zoals op ‘Linus + Skarbø/Leroux’ en Jillings speelt zijn C-melody sax en altklarinet, en laat de synths achterwege. Het lijkt erop dat het duo zich voor de gelegenheid tot het akoestische universum van Økland en Van Heertum heeft beperkt. De zeventien minuten lange openingstrack – ‘A’ – start als een langgerekte collage waarin nu eens de Hardanger-traditie van Økland doorweegt, dan weer Linus’ meer jazzy geluid, om gaandeweg in meer exploratieve watertjes te eindigen. Machtelinckx doet voorzichtig percussieve dingen met zijn snaren en Jillings legt een paar mooie melodielijnen neer. De opener van kant B, lekker consequent ‘B’ genoemd, is een bedachtzame improvisatie, met klaaglijk spokende uithalen van Økland en Jillings en Machtelinckx op banjo. ‘Old Folk’ wordt aangedreven door Øklands door merg en been snijdende viool en voelt eigenaardig genoeg meer gecomponeerd aan dan afsluiter ‘Felt’. Op die track beperkt Machtelinckx – nochtans de componist – zich tot een handvol stoïcijns gestreelde akkoorden, en hij laat zijn collega’s met hun melodieën in de schijnwerpers staan. ‘Felt Like Old Folk’ is een typische Linusplaat in die zin dat ze weer helemaal anders is dan haar voorgangers, en dat er toch nog karrenvrachten karakter uit spreekt. Dat belooft voor de rest van het parcours.
