Falling/Preconception

De Val als metafoor is niet ongewoon in onze wereld, maar in 2016 was ‘Falling’ bittere ernst voor zangeres Lidia Fiala. In hetzelfde jaar zeeg ze eerst op het podium neer door een klaplong, en later ging ze thuis nog zwaarder tegen de grond. De tekst spreekt van een verkeerde hersenreactie op ‘die verdomde pillen’. De medische problemen hebben ook financiële implicaties, en deze (no pun intended) pil wil EE Tapes verzachten met een gelimiteerde (tweehonderdvijftig stuks) 7inch waarvan de opbrengst integraal naar Fiala gaat. Beide tracks zijn in de vertrouwde (herinner je hun jaren 1980 ondergrondhit ‘Twinkling Stars’) Nine Circles stijl, en zullen zeker in goede aarde vallen bij minimal wave liefhebbers; We wensen samen met EE Tapes dat de zangeres met de unieke en authentieke snik in haar stem, weer snel en nog lang rechtop zal staan. De aanhoudende stroom archiefmateriaal van Pseudo Code blijft ons verbazen en amuseren, maar zolang de kwaliteit op dit niveau blijft, zal je ons nooit horen klagen. Uitgesmeerd over vier plaatkanten (en een cd met hetzelfde materiaal) nemen we een diepe duik in compilatiebijdragen uit de periode 1980-1982. Samensteller EE Tapes, lijkt dit keer vooral met zijn ritmisch oor geluisterd te hebben, want de meeste tracks zijn dermate catchy, repetitief en swingend dat we het album bijna toegankelijk durven noemen. Bijna, want naast de typische angstige stem van Xavier S, bevatten de tracks ruim voldoende experimentele uithalen op gepijnigde orgels of blaasinstrumenten, om onmiskenbaar Pseudo Code te blijven. Het totaalsfeertje doet soms denken aan het moment dat ze bij Throbbing Gristle de ritmebox omarmden. Het materiaal komt van legendarische internationale compilatiecassettes op labels als Trax, Geef Appel Neem Chocolade of Music For Midgets. En natuurlijk mag het Insane Music van keyboardspeler Alain Neffe (BeNe GeSSeRiT) niet ontbreken. EE zorgt voor een meerwaarde door de integrale originele versies op deze dubbele lp te zetten, want heel wat van deze tracks werden destijds zwaar ingekort wegens beperkingen in plaats en tijd. Visueel en informatief blijven we met deze gelimiteerde set wel wat op onze honger zitten: slechts één vel met de basisinfo, in een voor de rest bijna spierwitte uitklaphoes, die bovendien op een ongewone artisanale manier in elkaar gezet is. De dubbele witte van The Beatles is al sinds 1968 onovertroffen, beste EE Tapes, en dit muzikale feest had echt wel een luxueuzere verpakking verdiend.

tekst:
Peter Vercauteren
beeld:
NineCircles_FallingPreconcepti
geplaatst:
za 12 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!