Fac. Dance

Bladerend door de Factory-catalogus valt één ding ons op (afgezien van de Haçienda-kat met zijn eigen catalogusnummer): de hoeveelheid bands waar we nooit (meer) van gehoord hebben. Het lijkt er op dat Tony Wilson en consorten het geld dat met Joy Division, New Order en Happy Mondays werd verdiend niet alleen maar verspilden aan The Haçienda (lees Peter Hooks boek daarover voor u ooit aan een eigen nachtclub begint) en excentrieke kantoorinrichting, maar ook aanwendden om obscure, vaak lokale bands een platform te geven. De meeste daarvan zijn te verdelen in twee categorieën: Joy Division-navolgers en dance-acts. ‘Fac. Dance’ verzamelt op twee cd’s 24 tracks uit de periode 1980-1987 van die tweede categorie. Daar zitten een aantal hits bij, zoals de 12inch versies van Section 25‘s ‘Looking From A Hilltop’, A Certain Ratios ‘Knife Slits Water’ en New Orders ‘Confusion’, maar vooral ook veel tracks die in de mist van het verleden dreigden te verdwijnen. In sommige gevallen was dat geen drama geweest – zoals het ersazt-New Order-nummer van Shark Vegas of de gladde jazz-funk van 52nd Street – maar een nummer als ‘Smiling Monarchs’ van Abecedarians is nog steeds het aanhoren meer dan waard. Veel nummers hebben funk-invloeden, en daarnaast zijn fascinaties met vroege New Yorkse elektro en met (jazzy) latin vaak terugkerende ingrediënten. Een boel is inmiddels behoorlijk gedateerd, maar met name de kale “blanke funk”-nummers klinken als (en waren ongetwijfeld ook) een blauwdruk voor LCD Soundsystem en aanverwante postpunk-revivalists. ‘Fac. Dance’ is een leuke, maar zeker geen perfecte verzamelaar; daarvoor staan er teveel niemendalletjes op. In plaats van bijvoorbeeld de middelmatige reggae van X-O-Dus waren E.S.G., Cabaret Voltaire’s ‘Yashar’ of iets obscuurs, maar leuks, als ‘Break The Code’ van Miaow hier veel meer op hun plaats geweest.

tekst:
Maarten Schermer
beeld:
_FacDance
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!