The Telescopes, in wezen de band van Stephen Lawrie en dat al sinds eind jaren 1980, hebben nooit dezelfde impact gehad als genre-en generatiegenoten My Bloody Valentine, Slowdive, Ride, Swervedriver of Chapterhouse. Toch worden ze meestal in een adem genoemd met de eerste shoegazegolf. Voor de eerste drie hebben nieuw plaatwerk en een comeback op de podia geen windeieren gelegd, voor Lawrie is er al die tijd niets veranderd. The Telescoop zijn gedoemd tot een stek onder de radar. Afgaande op het alweer eigenzinnige ‘Exploding Head Syndrome’ (album nummer elf ondertussen) is dat een bewuste keuze. Als en met The Telescopes is hij nu toe aan zijn derde nieuwe plaat sinds de pauze die hij inlaste tussen 1992 en 2000. In 2015 was er ‘Hidden Fields’ en twee jaar later ‘As Light Return’. In hun beginjaren –zo de periode voor en rond hun debuutplaat ‘Taste’ uit 1989– stond de band synoniem met luid, chaotisch en tumultueus. De titel van hun nieuwe lijkt iets gelijkaardigs te suggereren, maar verrassend genoeg is die titel niet meer dan een verwijzing naar de Britse neuroloog John. M. S. Pearce; en klinkt het album behoorlijk ingetogen. Gitaar ambient in de lijn van bijvoorbeeld Seefeel of Stars Of The Lid wordt het niet. Lawrie neuzelende stem zit vertrouwd achteraan in de mix, maar explosies van noise en distortion blijven uit. Het tempo is gezapig, de riffs repetitief en de atmosfeer uitgesproken psychedelisch en bezwerend, droney zelfs, waardoor het geheel vooral hypnotiserend werkt. Meer dan ooit behoren The Telescopes tot de familie van Spacemen 3 en Loop. Bands die ook nooit echt boven het maaiveld zijn gekomen.
