Wat gebeurt er wanneer kritische theorie en elektronische muziek elkaar kruisen? Het antwoord zit vervat in de Jungle-achtige musique concrète-triptiek ‘Flush Real Pharynx’, een driedelig album van de Britse deejay Lee Gamble. Na zijn ep ‘In A Paraventral Scale’ bracht hij eind 2019 het tweede deel uit van de reeks, ‘Exhaust’. Het resultaat is een explosief album waar fragmentarische elektronische klanken en hondengeblaf in een geslaagd huwelijk treden. Musique concrète op z’n best, dus! Volgens de artiest wil ‘Exhaust’ de luisteraar een sonische spiegel van de realiteit voorschotelen. Of hij daarin slaagt, hangt af van welke psychedelica op dat moment door je aderen vloeien. Dat terzijde heeft het project heel wat weg van de ‘Urgent Music’-compilatie van het Belgische platenlabel MONTAGE. Kan iemand labelbaas Jonathan Cant en Lee Gamble zo snel mogelijk met elkaar in contact brengen? De experimentele elektronicawereld dankt je.