Eigenlijk is ‘Entrelacs Du Rêve’ een ruimer project dan puur een cd met een klein uurtje muziek. Ook de grafische kant is belangrijk en er hoort een kunstzinnig boek bij, dat echter alleen in het Italiaanse verkrijgbaar is (‘Intrecci Del Sogno’, fysiek of als e-book).
De heel kleine lettertjes van de theoretische achtergrond laten we gewoon voor wat ze zijn en we laten de muziek voor zich spreken. Het album is opgedeeld in twee grote dromen, met elk vier onderverdelingen.
‘Dromomania 11-16’ en ‘Ossescacco’ zijn de titels van de dromen, dromen waarvan we blij zijn dat we ze zelf niet hebben gehad. Of misschien toch niet, want sommige gedeeltes van de muziek klinken behoorlijk fraai en uitgebalanceerd, terwijl andere fragmenten angstaanjagend of bevreemdend overkomen.
De uitwerking zit ergens tussen geïmproviseerde muziek en avant-gardistisch klassiek in. Stukken voor cello en piano wisselen af met nummers waar sopraan en mezzosopraan een gevecht aangaan, terwijl er in andere stukken ook elektronica en percussie aan te pas komt.
De tekst is in het Frans, een bewuste keuze blijkbaar, omdat de twee uitgewerkte dromen volgens de makers een eerder Frans gevoel uitstralen en minder uit de verf zouden komen indien de moedertaal (Italiaans) zou zijn gebruikt. Tja, zou kunnen.
Wat de dames zingen kan best Frans zijn, maar dat horen we toch niet. Het zijn eerder klanken die echter wel prima bij de composities passen. Een uitdaging aan de ene kant en een perverse streling voor onze oren aan de andere kant, dat is dit werk van Autunna Et Sa Rose.