Engel

‘Engel’ is Rutger Zuydervelts soundtrack voor de gelijknamige dansvoorstelling van Marta Alstadsæter en Kim-Jomi Fischer. Ik zie niet veel dans, en mijn verwachtingen van hoe muziek voor een dansvoorstelling klinkt, is vast hopeloos traditioneel.

Ik had dan ook moeite om, afgaand op alleen de muziek, me voor te stellen hoe de voorstelling eruit zou zien. ‘Engel’ is minder minimaal dan sommige Machinefabriek-releases, maar nog altijd zeer ingetogen, soms zelfs breekbaar.

De plaat begint met omineuze ondertonen die langzaam aanzwellen. We horen gedempte geluiden, als van onder water, geknisper, een plotse brom – alsof er zich iets probeert te openbaren.

Na een heel stille passage horen we natuurgeluiden, waar voorzichtig verre tonen doorheen klinken, alsof we, na een tocht uit diepe grotten, in een bos zijn aanbeland. Het mooie ambient nummer erna drijft op een trillende, melancholisch thema van immer dalende noten, terwijl her en der geluiden opduiken en wegsterven.

De rust wordt middenin ‘Engel’ even ruw verstoord met een korte eruptie, maar de nummers erna zijn weer wonderschoon, al komen we niet meer terug in de vredigheid van de eerste helft.

Twee nummers voor het einde introduceert Zuydervelt voor het eerst ritme, dat opmaat blijkt naar twee minuten drukke geïmproviseerde drums van de hand van Paal Nilssen-Love, waarna ‘Engel’ eindigt met een minimaal, dromerig nummer met langzaam wegstervende noten.

Maar toen ik de online trailer bekeek terwijl Zuydervelts muziek aan stond, bleek het wondermooi te passen. De vloeiende, gebalanceerde bewegingen van Alstadsæter en Fischers performance sluiten perfect aan bij de muziek. ‘Engel’ de plaat is al mooi, maar de combinatie lijkt helemaal de moeite waard.

tekst:
Maarten Schermer
beeld:
Machinefabriek_Engel
geplaatst:
wo 15 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!