Eindejaarslijstje Seb Bassleer

Onze medewerker Seb Bassleer leverde een eindejaarslijstje in, en reflecteerde daarnaast ook op afgelopen jaar, in bredere zin dan alleen muziek.

Onze medewerker Seb Bassleer leverde een eindejaarslijstje in, en reflecteerde daarnaast ook op afgelopen jaar, in bredere zin dan alleen muziek.

Cover Mutamassik - Symbols Follow (Discrepant)
Cover Mutamassik – Symbols Follow (Discrepant)

Velen zien 2015 als een droevig jaar, al bedoelen de meesten daar vooral de laatste 2 maanden mee. Hoe een clubje randdebielen met een ideologie van beneden nul plots zoveel schade kunnen toedienen aan een samenleving op zowel sociaal als politiek vlak. Het stelt me daarbij diep triest dat onze landgenoten en Europeanen ineens zo makkelijk de weg vinden naar de ‘dark side’ van rechts, die van de angst en de haat. Zelfreflectie en vooral een nodige kritische blik op onze eigen regeringen lijken bij velen te missen. Het is de nieuwjaarsresolutie is die ik graag gezien zou hebben in onze samenleving. Voor mij persoonlijk was één van de hoogtepunten dit jaar de doe-het-zelf-grassroots-actie van de Brusselse bevolking om vluchtelingen op te vangen eind deze zomer; het Refugees Welcome-kampement aan Noord-station. Gedurende een dikke maand kwam het beste in Brussel naar boven; werklozen, werkenden, studenten, gepensioneerden, nieuwe Belgen en veel van de vluchtelingen zelf zetten zich samen in om het kamp te doen draaien en glans te geven. Eten, onderdak, zorg, juridische hulp, school en activiteiten, het was er allemaal en zonder de hulp van de regering.
Minister van immigratie Theo Francken (N-VA) kon klagen wat hij wilde toen hij ineens wel in actie schoot, we lachten er allemaal mee. De mooiste avond van het jaar was die zaterdagavond dat ik met vrienden en vrijwilligers een openlucht feest organiseerde in het kamp voor en mét de vluchtelingen, met muziek van hun eigen smartphones, zij als de makers en dj’s van het feest. Het werd een uitzinnig dansfeestje met een verdomd warme sfeer. Geen enkele van de club en festival avondjes waar ik heb gedraaid dit jaar konden daar tegenop, hoe leuk en wild die ook waren.
Op mijn eindejaarslijstje dit jaar prijkt vrijwel geen Westerse muziek. Niet omdat de Westerse muziek output perse slechter was dit jaar, maar wel een pak minder verrassend. Eeerlijk is eerlijk, de albums van Colleen en Paul De Jong (ex-The Books) mochten er zijn, net als de onstuimige optredens van van Belgische en Brusselse bands Shetahr, Tav Exotic, Razen en Castus in een Brusselse kerk en nog veel meer waar ik 1-2-3 niet op kom. Wel opgenomen zijn een paar Arabische keuzes; van gebroken Egyptische beats tot Syrische keyboardtechno en Libanese noise-improv. 2015 was het jaar dat Arabische muziek ineens overal te horen was, op experimentele avonden en festival, elektronische dansnachten of op verstilde wereldmuziekavonden. Het Franse collectief Arabstazy, bestaande uit Tunesische artiesten en omringende landen en die tevens het internationale Arabische label Shouka beheren, zijn de voorbode van deze nieuwe jonge elektronische scene. Vergeet het exotisme van Acid Arab maar even en richt je blik op deze echte Arabieren.
Op mijn lijstje vind je de producer/DJ Mutamassik, een Italiaanse-Egyptische dame die sinds deze zomer in Amsterdam is komen wonen. Haar laatste plaat doet het weer; donkere dwarse Egyptische beats met een portie experimentele sferen en noise. Fadimoutou Wallet Inamoud doet het zonder lawaai maar met pure trancendentale kalmte waar de haar stem centraal staat. Rizan Said is de keyboardist en drijvende kracht achter Omar Souleyman en eerlijk waar, dit solo album is pakken wilder en experimenteler dan wat hij bij Souleyman doet. Alan Bishop & A Trio gingen Arabisch noir met instrumenten die zich leenden om omgevingslawaai na te bootsen in de sfeer van Beirut, een zeer speciale sessie.
Zoals wel vaker in mijn lijstjes pakken ook Afrika en Latijns-Amerika een prominente rol. Chalo Correia was zonder meer dé zomerplaat van dit jaar met Angolese semba funk in hoog swingend tempo. Bij Solo & Indrė waren het verstilde snaarklanken die voor pracht zorgen, een niet alledaagse Senegalese-Litouwse combinatie. Uit Latijns Amerika hadden we het zotte trio Los Pirañas die voor folkpunk zorgden en een sterke compilatie uit het Noordoosten van Brazilië met elektronische beats versmolten met traditionele sferen. De Soundtrack ‘Don’t Think I’ve Forgotten’ is de enige Aziatische in de lijst, met Cambodiaanse pop en rock uit het pre-Khmer Rouge tijdperk. X.A. Cute is dan de enige ‘Westerse’ plaat, maar eigenlijk ook niet want dit Berlijnse trio grossiert in dub en gebroken beats die altijd omgeven zijn door een wereldse sluier. Tenslotte nog een dikke pluim voor al de talloze geweldige digitale EP’s op Zuid Amerikaanse en Europese labels als Regional, Frente Bolivarista, Folcore, Papaki, Global Hybrid Records en vele anderen. Op naar 2016!

Mutamassik – Symbols Follow (Discrepant)
Fadimoutou Wallet Inamoud – Isswat (Sahel Sounds)
Chalo Correia – Kudihohola (Celeste/Mariposa Discos)
Rizan Said – King Of The Keyboard (Annihaya Records)
Los Pirañas – La Diversión Que Hacía Falta En Mi País (Eigen Beheer)
V/A – Kafundó Vol. 3; Electronic Roots from N/E Brazil (Kafundó Records)
V/A – Don’t Think I’ve Forgotten: Cambodia’s Lost Rock And Roll (Dust-To-Digital)
X.A. Cute – Shards (Eigen Beheer)
Alan Bishop & A Trio – Burj Al Imam (Annihaya Records)
Solo & Indrė – S/T (One Root Music)

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!