EDITORIAAL: Gonzo (circus) #97

cover97 In het vierde deel van onze reeks Digitale Cultuur maken we de lamlendige staat op van de muziekjournalistiek op het internet in Nederland. De vraag dringt zich op of in zuidelijk Gonzoland de situatie even schrijnend is. Een korte surfsessie doet vermoeden dat het in Vlaanderen best meevalt.
Met de traditionele nationale media loopt het al een tijdje scheef. De verzuiling van het gros der tijdschriften en dagbladen in de vermaledijde persgroepen zorgt ervoor dat redacties steeds meer inboeten aan personeel en tijd om de inhoudelijke kwaliteit te vrijwaren. Gelukkig staan er steeds meer journalisten op die genoeg hebben van dat corporate keurslijf, en van de weeromstuit een manier zoeken om opnieuw hun ei kwijt te kunnen. Daarvoor is het internet een dankbaar kanaal. Ook muziek en cultuur vinden tegenwoordig veel relevante verslaggevers vooral online. Er zijn wel degelijk een paar websites die kort op de bal spelen, en openstaan voor nieuwe tendensen. Het enthousiasme voor het onderwerp overschaduwt de tekortkomingen die eigen zijn aan het werk van gedreven vrijwilligers.
Eén kanttekening echter: de bescheiden en zachtmoedige Vlaamsche volksaard staat een écht eigen smoel en kritische geest enigszins in de weg. Nog al te vaak worden plaatjes van eigen bodem op superlatieven onthaald die een andere standaard doen vermoeden dan voor vergelijkbaar materiaal uit het buitenland. Eenzelfde goedmoedigheid valt de plaatselijke festivalorganisatoren te beurt. Vooral de grote kleppers kiezen de laatste jaren steeds meer voor saaie middelmaat, en blijven een beetje in dezelfde vijver vissen, waardoor een festivalbezoek steeds vaker een déja vu teweegbrengt. Hierover hoor je nooit een kritische noot in de gevestigde pers.
Integendeel: ook dit jaar wordt de lamlendige affiche van ‘s lands grootste ‘alternatieve’ festival onthaald als het hipste neusje van de zalm. Ook online ontbreekt er een dissonante stem die het aandurft om te suggereren dat de keizer misschien wel geen kleren draagt. En dat hoeft nog geeneens zo negatief te gebeuren: het volstaat om de aandacht te vestigen op interessante bands die we deze festivalzomer op de podia missen, of op dat kleine plaatselijke festival dat ze wél in huis haalt.
Wij bij Gonzo (circus) zijn de eerste om de hand in eigen boezem te steken. Maar met onze recente blogrecensies van festivals als Roadburn, Sonic City, Domino en Imagine, onze online rubriek Frankfurt, en in deze nieuwe papieren editie opwindende jonge artiesten als Flying Lotus, Greymatter, Pantha du Prince, Toro Y Moi, Joris van de Moortel of eigenzinnige ouwe rotten als Piano Magic werken we er hard aan om ons te onderscheiden van andere tijdschriften of webzines.

Voor de redactie
(dv)

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!