EarthSeed

Na ‘Xenogenesis Suite’ (2008) en ‘Intergalactic Beings’ (2014) is ‘EarthSeed’ het derde album van componiste, fluitiste en AACM-kernlid Nicole Mitchell dat geïnspireerd is op het werk van sci-fi-auteur Octavia Butler (1947-2006), wiens even memorabele als onheilspellende toekomstvisies steeds vaker uitkomen als ondergebracht worden in het hoekje van het afrofuturisme. Naar goede Mitchell-gewoonte levert het daarom nog geen elektronisch festijn op (al wordt er wel gebruikt gemaakt van elektronische middelen), maar van een mengvorm waarin improvisatie, klassiek, hedendaagse muziek en jazz naadloos op elkaar kunnen inwerken. Deze keer is ook de bezetting anders. In plaats van het Black Earth Ensemble staat nu de samenwerking met vocaliste Lisa E. Harris centraal, al duiken er ook oudgedienden als Tomeka Reid (cello) en Avreeayl Ra (percussie) op. Het levert een kloeke suite op die het ene moment aanleunt bij de minder jazzgerichte werken van het Art Ensemble of Chicago, maar net zo vaak iets heeft van een radiohoorspel. De muziek is doorgaans een stuk minder vol en overweldigend dan dat van het Black Earth Ensemble, maar een mooi gevolg is dan weer dat de individuele bijdragen sterker in de verf gezet worden, met vooral zeer prominente bepalende bijdragen van Reid en trompettist Ben LaMar Gay. Potentieel nadeel is dan weer dat het er bij momenten nogal gezocht theatraal aan toe gaat en dat het niet eenvoudig is een lijn te vinden in het album (dat er soms weinig samenhang is in het gebruikte tekstmateriaal maakt het ook niet eenvoudiger), maar zelfs los van die bedenking blijft het oeuvre van Mitchell een bijzondere muzikale regio om te verkennen.

tekst:
Guy Peters
beeld:
NicoleMitchellLisa_EarthSeed
geplaatst:
za 19 sep 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!