Drift

De Fin Hannu Karjalainen is van vele markten thuis. Hij is componist, fotograaf, producer, filmmaker, visueel kunstenaar en heeft er inmiddels een decennium muziek maken opzitten. Niet dat zijn aantal releases groot is. Hier en daar een bijdrage aan een verzamelaar en in 2017 ‘A Handful Of Dust Is A Desert’ op Karaoke Kalk. Onder zijn volledige naam welteverstaan, want eerder maakte hij al ‘Worms In My Piano’ en ‘Hintergarten’ als Hannu. Samenwerken was in het verleden volledig zijn ding, wat hem leidde naar Dakota SuiteMonolyth & Cobalt en Simon Scott, die van Slowdive. Die invloeden kruipen in zijn eigen muziek waardoor ‘Drift’ heel wat meer is dan zomaar een ambient of neoklassiek album. Hij kiest voor een soundscapegerichte aanpak die soms neigt naar het esoterische (new age interesseerde hem altijd al). Met piano en zachtaardig snarengepluk creëert hij dromerige muziek die zich buiten de tijd wil begeven. De onherbergzaamheid van de natuur in zijn thuisland vormt daarvoor een ideale voedingsbodem. Winter-Light is een label gevestigd in Haarlem dat zich specialiseert in dark ambient en soundscapes van experimentele aard met een voorkeur voor drones. De Portugees Ivo Santos maakte eerder ‘Opalescent Pust’ voor het label, en komt nu met de mooie opvolger ‘Kundalini’. De titel komt uit het Sanskriet en refereert in het hindoeïsme naar Shakti, een vorm van vrouwelijke energie. Voor de beleving van de met veldopnames doorspekte drones en lage bastonen doet dat er weinig toe. Santos laat de twaalf nummers gewoon in elkaar overlopen om zo een gevarieerd doorlopend verhaal te vertellen. In ‘Hold’ menen we insectengeluiden terug te horen, en ook verderop integreert de Portugees hier en daar herkenbare klanken. De religieus ritualistische achtergrond zou zich kunnen lenen tot het maken van new age of achtergrondmuziek bij een of andere yogacursus. Santos is echter voldoende onderlegd om die valkuil te vermijden. Hier en daar duiken wel rustgevende atmosferische stukken op, maar die belemmeren de ontwikkeling van de plaat niet. Daarvoor voegt VelgeNaturlig voortdurend nieuwe wendingen en klanken toe, waardoor een overtuigd yogabeoefenaar al snel de balans zou verliezen.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
HannuKarjalainen_Drift
geplaatst:
zo 24 nov 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!