Down The Road Of Mainstream I Saw You, Canzone

Dario Serra, gitarist van de band Suzanne’Silver uit het Italiaanse Syracuse, is de bescheiden man achter De Marion. Hij houdt het graag klein en obscuur. Dus brengt hij zijn platen uit op het fake label Noja, dat hij samen met Carlo Barbagallo heeft opgezet. Die laatste maakt al net zo’n bescheiden maar geslaagde soloplaten en maakt deel uit van het kwartet Suzanne’Silver.

Serra is een slaapkamerliedjesschrijver met een grote voorliefde voor Syd Barrett. Sinds zijn tienerjaren componeert hij liedjes, waarvan een staalkaartje eerder verscheen op ‘DeMarion’ (2005) en ‘My Kingdom For A Couch’ (2008). Ondertussen zijn we alweer meer dan tien jaar verder en vond Serra (stem, samples, gitaar) een kompaan in Danilo Garro (Mashrooms), die zorgt voor drums en synthesizers. Daardoor klinken de liedjes iets voller dan voorheen, al blijft het duo vasthouden aan het toevoegen van irrelevante of onnodige samples en mogen er best wel foutjes optreden. Probeer ‘Gangbang Disco White’, waar uit het niets een stem begint te praten.

Zomaar, omdat Serra toevallig op het knopje voor die sample had geduwd. Het houdt de elf nummers spontaan en fris, waardoor we zonder probleem een aantal keer kort na elkaar naar deze cd hebben geluisterd. Eenvoudig en uitermate geslaagd. Josy & Pony is al net zo eigenwijs. Josy klinkt op de opvolger van ‘Hippodrone Club’ nog steeds als een doorzopen versie van Brigitte Bardot en maalt evenmin om een foutje hier en daar of enkele minuten doordrammen en in herhaling vallen tijdens afsluiter ‘Epilogue-Manège A3’.

We denken trouwens dat ze het bewust doet, gewoon, om de tijdsduur van ‘Eponyme’ enigszins te rekken of de sleur van een gezinsleven aan de kaak te stellen, dat kan ook. De meeste liedjes zijn opnieuw ingespeeld door haar Ponymen en die kunnen net zo goed surf spelen als Frans chanson. Een beetje overstuurd, dat wel, en met een hoek af, dat zeker. Dat maakt het echter allemaal zo leuk en amusant. ‘Deux Chevaux Mustang’ bijvoorbeeld is quasi perfecte Franse pop.

Dat kinderlijke stemmetje en de drang naar experiment maken het helemaal af. De slaapkamer of de paardenstal, het maakt niet uit. De Marion en Josy & Pony slagen er in om met eenvoudige middelen leuke albums af te leveren.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
DeMarion_DownTheRoadOfMains
geplaatst:
di 7 apr 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!