Het hondenfluitje is de laatste jaren weer deel van de standaard uitrusting aan de politiek rechterzijde. Onder het mom van het recht op vrije meningsuiting denkt het nieuwe radicaal rechts zich de meest ranzige feitenloze nonsens te mogen veroorloven. Er zijn zowat overal ter wereld voorbeelden te vinden van dit soort politici. En als ze daarop worden gewezen spelen deze samenlevingspyromanen de vermoorde onschuld. Gelukkig is er ook een tegengeluid. De hardcore New Yorkers van Show Me The Body zorgen voor dit tegengeluid. Ze zijn boos over deze gang van zaken en schreeuwen die uit op hun nieuwe ‘Dog Whistle’. Opnieuw is er die geweldige experimentele crossover mix van hardcorepunk,noise en hiphop. Daarover gooien ze dan ook nog vaak het geluid van een overstuurde banjo. Bij hun vorige Europese tour was het trio zwaar onder de indruk van een bezoek aan het Poolse Auschwitz-Birkenau Memorial en Museum. Openingsnummer ‘Camp Orchestra’ is een verwijzing naar de Joodse orkestgroepen die in de concentratiekampen werden gevormd. Het is de magistrale opener van een oplawaai die een half uur duurt. Uitschieters in die chaos zijn het vol ingehouden woede zittende ‘Now I Know’ en het met die banjo aftrappende ‘Arcanum’. Dat begint nog rustig, maar de maalstroom van het nummer wordt steeds intenser. Afsluiter ‘USA Lullaby’ is de allesbehalve fluisterende soundtrack van het verzet in hun thuisland.
