Shapednoise (Nino Pedone) begeeft zich op gevaarlijk terrein. Na ‘Apophis’, zijn samenwerking met Black Rain, is alle hangende twijfel van de kaart geveegd. Wat hij daarvoor probeerde, werd zopas ten huize van verbannen naar de achterkamer. De platenplank siert alleen maar in twijfel zijnde (bijna) meesterwerken. ‘Different Selves’ is de tijdelijke zalving voor de ontroonde ziel. Opdringerige noise, bij grime geleende ritmepatronen, een enkele techno-bass, gedeconstrueerde drum-‘n-bass ritmes en het eeuwige geschraap van de in de somberste grijstinten gekleurde duisternis. Een klankenwereld waar ook Kerridge en Yves De Mey soms in ronddwalen met graaf Justin K. Broadrick de troepen geleidend. Shapednoise als trouwste ziel. Op ‘Enlightenment’, de hielen likkend. Een zinderende klank, een aanhoudende nimmer onluisterende spanning en onheilspellende vergezichten. Grauw en donker. Smachtend luid. Snauwende bassen die inpikken op ‘Intruder’. De roes is diep geworteld. Vijftig minuten van de wereld vervreemd, de stilte achteraf als bonustrack eindeloos. ‘Different Selves’ kruipt vinnig diep. Als een venijnige sidderaal vol weerhaken toxische klanken spuwend. Het gedaver is in de verbeelding. Om ter luidst en nooit genoeg dichtbij. Klanken die om impact smeken moeten impact eisen. En hier schiet Shapednoise nog wat te kort. Als hij van Justin K. Broadrick kan leren hoe hij de ruimte met zijn pijnigende stoten kan vullen, dan staat er geheid een prachtplaat in het verschiet. Nu is het smekend aan de luidsprekers knellen, dieper in de hoofdtelefoon kruipen en het volume pijnlijk hoog draaien. Niet onoverkomelijk, maar de buur zal minder vrolijk lachen. Sonische terreur wordt opgesierd met in gebroken parlofoons verstopte mensenstemmen. Zo wordt ‘Well Being’ een aan white noise overgeleverde visuele discordante. ‘Different Selves’ staat visueel scherp. Eigen ingebeelde beelden in cadans met de beklemming van Shapednoise. Scheurende acid-riedels op ‘Heart Energy Shape’, in een energetische overdrive op ‘Escalation’. De uitputting nabij. Murw geslagen. ‘The Man From Another Place’ als overschouwende en vreemde afsluiter.
