Tekens aan de wand: daar houden wij wel van. Het feit dat Daft Records gereanimeerd werd en opnieuw – weliswaar in kleinere oplages dan vroeger – cd’s uitbrengt, is er zo één. Vinyl blijft uiteraard een fijn medium, maar woekerprijzen en snobisme hebben de lol er ondertussen wel flink uit gehaald. Met Record Store Day als gedegenereerd dieptepunt. Als deze compilatie een indicatie is van wat de toekomst brengt, dan is dit meer dan een tweede adem voor het label dat in het verleden (ondertussen fel gezochte) releases uitbracht van onder meer Muslimgauze, Dark Day, Esplendor Geométrico en natuurlijk ook Dirk Ivens’ eigen projecten Dive, Sonar en Absolute Body Control. Op ‘Deep’ staan vrouwelijke artiesten centraal; de subtitel is wat dat betreft alleszeggend: ‘A Female Oriented Electro/Wave Compilation’. In deze nog altijd door mannen gedomineerde scene (zijn er overigens andere?) blijken namelijk ook flink wat vrouwen hun mannetje te kunnen staan. Niet alleen als zangeres-met-dat-leuke-snoetje overigens. Integendeel. Hier zwaaien ze ook de in de studio de plak. (Relatief) bekende namen als Sixth June, Keluar, Popsimonova, Schonwald of Gertrud Stein worden afgewisseld met jong en internationaal talent zoals Unidentified Man, Minuit Machine, Moira, Dark Poem, Vólkova, Jenn Vix, Beta Evers. Transfigure of Onrust. ‘Deep’ klinkt over de ganse lijn behoorlijk sensueel, waarbij de muzikale nalatenschap van Cosey Fanni Tutti (Throbbing Gristle, Chris & Cosey) meer dan eens en onvermijdelijke referentie vormt. Daarnaast kan er ook flink worden gedanst en kent het album geen noemenswaardige dipjes. Perfecte staalkaart dus van wat er in het grotendeels Europees segment van minimal wave, synthpop, electro, industrial en cold wave leeft; en een ideaal addendum voor bijvoorbeeld de ‘Minimal Baby’-compilaties.
