Death Song

The Black Angels noemen hun vijfde album ‘Death Song’, waarmee het verwijzen naar The Velvet Underground zelfs voor niet-muziekfanaten behoorlijk duidelijk wordt. Een beetje overbodig eigenlijk, want die verwijzing was al van bij aanvang overduidelijk, al was het maar door de keuze van de bandnaam. Het verschil met eerdere platen, de band uit Austin, Texas bestaat sinds 2004, is dat de focus nog meer dan vroeger op echte liedjes wordt gelegd en er maar weinig volledig loos wordt gegaan. Niet dat we het erg vinden. Als de liedjes zo mooi in elkaar zitten, ondanks de tekstuele politieke lading en de overdaad aan fuzzgitaren, dan mag deze band er resoluut voor kiezen om de psychedelica van de jaren 1960 te laten herleven, tot in de kleinere details. De hoes is zoals altijd een pareltje om naar te kijken en is uiteraard psychedelisch van aard. De elf nummers zijn van die heerlijke wegdromers, al is het een beetje bedrieglijk door de niet zo idyllische teksten. Toch weten The Black Angels de luisteraar meteen in te palmen. ‘Death Song’ bevat namelijk alleen van die heerlijke indiepopparels met riffjes en melodietjes die zich meteen in je houten kop vast zetten. Het gaat zelfs zo ver dat we geen van de elf nummers weten te vinden die we minder geslaagd vinden dan de rest. ‘Death Song’ bevat alleen maar pareltjes, die behalve liefhebbers van psychedelische pop ook liefhebbers van shoegaze en aanverwante genres zal kunnen plezieren, mede door de ietwat melancholische stemmen die laagje op laagje werden ingeblikt. Heerlijk.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
The_Black_Angels_Death_Song__NIET_O
geplaatst:
do 27 jul 2017

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!