Soms lopen de dingen net dat beetje anders dan gepland en/of verwacht. Dat kan zelfs op een positieve manier, merkten we in de Pit’s bij optredens van Gagged, Asbak en C.H.E.W.
We trokken naar de Pit’s om er Gagged nog eens mee te maken. Hardcore For The Hardcore, Screw Your Fascist Boys Club!, en dat voor het laatst met Jenci Vervaeke (Vvovnds, Et Dure) aan de microfoon. Of toch wat er na een mishandeling van Vervaeke resteert van zijn microfoon.
Ovenschaal
Al viel dat uiteindelijk nog mee. Dat in tegenstelling tot een ovenschaal die om wat voor reden dan ook plots op de toog belandde en dan uiteindelijk in zijn pollen. ‘Beter een ovenschotel dan de kaak van die gast vooraan’, was zijn laconieke commentaar. Om maar te zeggen, Gagged met Vervaeke is een ware belevenis.
We moesten vroeger dan gewoonlijk op pad om hen aan het werk te zien. Gagged was relatief laat aan de affiche toegevoegd, en doordat het altijd om 22h dient te zijn afgelopen, zou Gagged al afgelopen zijn op het moment dat we normalerwijze vertrekken.
We wilden ons verzekeren van een exemplaar van hun single ‘Cut Off All Flesh’. Eén kantje muziek, één kantje een bloederige ets. Voor de gelegenheid hadden de andere bandleden een extra hoesje gemaakt ter ere van het afscheid van Vervaeke. ‘Cut Off All Jenci’, in een oplage van twintig exemplaren, tot grote verrassing van Jenci zelf. Een mooi gebaar van de andere drie bandleden.
Alles Kapot
Een vaste vervanger is inmiddels gevonden in Maxim Depauw (Sqrsvill), die de tijdelijk ingevallen Kevin Svartvit opvolgt. Benieuwd welke energie dit enorm zachtaardig wezen zal doen met de vocals bij Gagged.
Vervaeke doet namelijk zijn bril af alvorens aan zijn schreeuwopdracht te beginnen. Vanaf dat moment straalt en druipt de haat en de agressie naar alles wat beweegt (en niet beweegt) eraf.
Niet dat Toon Mornie, Kristof Mondy (ja, de man ooit nog bij Amenra speelde maar liever muziek speelt dan een kledingwinkel openen) en Niels Brown moeten onderdoen. Een half uur alles geven.
Vervaeke in en op het publiek, Brown die al eens wat mensen omver stampt, het hoort er allemaal bij. Uiteindelijk hangen ze zelf volledig uitgeput in de touwen. Moe maar tevreden en een mooi eerbetoon aan Vervaeke, die ongetwijfeld binnenkort wel weer met iets anders op de proppen komt.
Prentjes
We waren deze avond eigenlijk niet van plan om onze bevindingen uit te schrijven voor deze blog. We zouden gewoon genieten, zup’n en onze single kopen (we hebben nummer vier!). Dat was buiten fotograaf Kay Lacombe gerekend.
De kerels die we meestal meenemen, hadden allen iets anders om handen. Lacombe maakt op regelmatige basis foto’s voor de activiteiten georganiseerd door Wilde Westen. Hij kan het niet laten om ook op andere plekken zijn oog door een lens de kost te geven. Hij had enkele foto’s gemaakt van Gagged, en wilde best wel hetzelfde doen met de andere twee bands van de avond.
Omdat we zo onder de indruk waren van Gagged, en ons verslag nu toch van foto’s konden voorzien, zijn we dus toch maar aan onze tafel met laptop gaan zitten. Na het typen van dit verslag bleken de foto’s toch een beetje bang van Jenci. Ze zijn ergens kwijtgeraakt. Daarom staat er hier een oudere foto van één van die andere mannen.
Cendrier
Of ook Asbak genoemd, komt in dit geval uit Hasselt. We herinneren ons vooral de short met opdruk van Pink Floyd van de zanger. En dat we het na een nummer of drie zijn afgebold richting de andere Pit’s ruimte (toiletten, kassa, merch, rook- en taterplek in één).
Met leden van Kabul Golf Club, TroubleLovesUs en Rott Childs stond er op de affiche. We geloven ze zonder verpinken en houden het daarbij.
Andere koek
Het uit Chicago afkomstige C.H.E.W. was andere koek. De band bracht vorig jaar de debuutlp ‘Feeding Frenzy’ uit op Iron Lung. We hoorden er wat flarden van, en die bevielen ons wel. Een exemplaar aanschaffen zat er echter niet in. De band speelt dermate overtuigend, dat op een paar shirts na alle merch al op was. Verpatst aan mensen die één van hun vorige concerten op deze tournee hadden bijgewoond.
De band in een of ander hardcorehokje stoppen heeft geen zin. Superstrakke, overtuigende, maatschappijkritische harde en snelle muziek, ja, daar kunnen we wel iets mee. Kort en krachtig, strak, geolied en wat een geluid!
Na nog even Vervaeke uit zijn trance te hebben geholpen en te behoeden voor totale uitputting, wandelden we scheef maar voldaan naar huis.
Gezien: Gagged, Asbak, C.H.E.W. – Pit’s, Kortrijk – 6 november 2019