Een paar heren in kostuum (zonder de vesten weliswaar) is niet onmiddellijk het publiek dat je verwacht te zien op een show in de Pit’s.

Het waren dan ook de mannen van The Poneymen, de begeleiders van Josy & The Pony. Josy en haar pony’s debuteerden een paar maanden geleden met het album ‘Hippodrone Club’ op het Luikse Rockerill. Een grappig album, waarop Josy klinkt als een bezopen Brigitte Bardot en haar kompanen een gezapige mix van surf, rockabilly, country en humor brengen. De plaat is niet indrukwekkend maar ze is uitermate leuk. Josy begroette het publiek in het Nederlands, weliswaar met een licht Frans accent, maar toch. Haar met een ponykop getooide muzikanten zagen er uitermate grappig uit, terwijl ze zelf een maskertje droeg en hemel en aarde verzette om het publiek mee te krijgen. Daarvoor waren de liedjes echter een beetje te simpel. Het kermis annex braderiegehalte van de show was dermate hoog, dat het publiek regelmatig gekke (pony)opmerkingen begon te maken. Toen Josy begon over ‘Waar is dat feestje?’ kreeg ze Pit’sgewijs geen enkele reactie. Hetzelfde overkwam haar met een meezingwoordspelletje, waarna ze het opgaf. Tussendoor kregen we nog een versie van ‘Surfin’ USA’, waarbij het gros van de tekst als ‘blah blah blah’ klonk, wat wel grappig was. Spelen en zichzelf amuseren en er blijven voor gaan, dat deed Josy en daarom alleen al deden we even ons petje af. Eigenlijk stond deze band hier niet echt op zijn plek, en bovendien speelden ze ook nog eens veel te lang.

The Devils is een ander paar mouwen. Het Italiaanse duo Erica Toraldo (drums, zang) en Gianni Vessella (gitaar, zang) vernoemden zich naar de gelijknamige film van Ken Russell en brachten in 2016 het ijzersterke album ‘Sin, You Sinners!’ uit op Voodoo Rhythm. Een nonnenkapje en een soutane met een omgekeerd kruis, een bord met de opdruk ‘The Priest Touched Me Harder’ en een stel songs met titels als ‘Puppy Nun’, ‘Coitus Interruptus (From a Priest)’ en ‘Shaking Satan’s Balls’, het liegt er allemaal niet om. The Devils klinken op hun album als een opgepimpte versie van The Cramps, The Glücks en The Oblivians, en ook live weet het duo zijn bulldozerpunkblues op magistrale wijze neer te zetten. Toraldo is een bijzonder goede drumster die kan schreeuwen tot onze oren ervan piepten. Vessella weet het publiek te entertainen, met het verplichte toogwandelingetje natuurlijk, en vindt het niet erg dat een aanwezige dame even onder zijn jurk piepte. Het duo weet perfect te doseren tussen opzwepend snelle nummers en een paar tragere songs, waardoor de set bleef boeien van begin tot eind. Gelukkig bleef het biergooien deze keer beperkt tot één idioot die het zo leuk vond om even te spuwen op de enkels van de gitarist op één van zijn toogwandelingen, en dacht dat hij zeer punk was. Vessella trok het zich niet aan, ging naar zijn drumster toe en samen speelden ze nog een paar korte felle bisnummers. We hebben het album al een tijd in onze verzameling staan en kwamen tot de constatering dat The Devils live nog indrukwekkender zijn dan wat hun plaat al beloofde.

Gezien: The Devils, Josy & The Pony’s, The Pit’s Kortrijk, 7 mei 2017
Tekst: Patrick Bruneel – Foto’s: Nathalie Deschacht