Dawn Undefeated

Meer donkere materie in het immer uitdijende noise-universum rond de (ex-)leden van Wolf Eyes. Mike Connelly verving Aaron Dilloway toen die het moederschip in 2005 verliet, maar is daarnaast ook nog steeds actief in Hair Police en een sloot andere bands. En als Failing Lights, onder welke naam Connelly al tientallen albums, cassettes en singles uitbracht. Veelal vol hels kabaal, maar net zoals de directe voorganger ‘Afternoon Summer Sex’, is ‘Dawn Undefeated’ naar verhouding uiterst ingehouden. Op het openingnummer horen we synthetische tonen die harmonieus proberen te zijn, maar steeds aan elkaar ontsnappen en afdrijven naar dissonantie. Het wil wel uit de klauwen lopen, en gezien wie de maker is weten dat dat ook zo kan gebeuren, maar toch blijven echte uitbarstingen uit. Een dwalende piano die langzaam vervormt, gekraak en geratel van wat klinkt als insecten, heftig gesis, gedempt gitaargetokkel. Alles speelt onbestemde, gevonden noten, die redelijk in balans blijven, maar de ingehouden wil om vreselijk naar te doen is steeds voelbaar, tot de laatste klank is weggestorven. Oncomfortabel, en dat zal ook zeker de bedoeling zijn.

tekst:
Maarten Schermer
beeld:
FailingLights_DawnUndefeated
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!