Dan zullen de muren instorten

Plan B bleek twee weken geleden geen slechte keuze.

Een uurtje of zo, voordat ik zou vertrekken naar 4AD in Diksmuide op vrijdag 26 oktober, zag ik het bericht passeren dat Fontaines D.C., het voorprogramma van de avond, wegens ziekte van de zanger, afgemeld had en enkel Yonatan Gat, aan verminderde prijs en drie gratis consumpties, zou spelen. Omdat Diksmuide voor een optreden van een uur te ver rijden is, besloot ik om plan B te nemen, namelijk een avondje Jeugdhuis Comma met SPOT: Thisquietarmy, Mantis en The Article Sixties, in Brugge.

The Article Sixties, naar goede gewoonte mag er altijd een lokale band de optredens in de Comma beginnen, is naar eigen zeggen een stoner rockband, ontstaan in een omgebouwde varkensstal in de Beernemse wildernis. Ondertussen hebben Nick Anne (zang), Michiel Henneco (gitaar), Marijn ‘Danger’ De Craecker (bas) en Niels Vanthourenhout (drum) al ettelijke optredens achter de kiezen, een digitale debuut EP ‘Gods Of The Multiverse‘ uitgebracht en het mag gerust op een fysieke bron geperst/gebrand worden. Inderdaad, het klonk goed ondanks het nonchalante begin waarbij de zanger verdwenen was naar het toilet terwijl de rest al stond te wachten.

Mantis had ik in december 2017 al gezien als voorprogramma van All We Expected, die toen hun debuutalbum voorstelden in Bolwerk Kortrijk. Beide bands hebben een imposante indruk nagelaten en ondertussen , in maart van 2018, heeft Mantis hun debuutalbum, ‘Magnolia‘ in eigen beheer uitgebracht. Deze Maaseikse pogojazzers (postrock, metal en noise) beuken er meedogenloos op los met explosief, melodieus, ritmisch en energiek gitaargeweld met onverwachte wendingen en veel emoties. Weergaloos in het genre.

Daarna was het de beurt aan Thisquietarmy van Eric Quach, ook al een tijdje geen onbekende voor mij. De man schijt platen en telkens kan ik niet weerstaan om er toch weer één van te kopen. En deze keer, voor de eerste keer eigenlijk in meer dan 13 jaar, heeft hij enkele mensen weten te ronselen om als full band een plaat op te nemen, ‘The Body And The Earth‘ op het Gentse Consouling Sounds. Op zestien dagen, zestien optredens in Tsjechië, Duitsland, Zwitserland, Nederland, België, Frankrijk en Polen, het was er aan te zien. Nog altijd het typische Thisquietarmy geluid met zijn herkenbare gitaardrones maar nu met Marc-Olivier Germain op drums, Charly Bussières op bas en trompet en Reüel Ordoñez op gitaar en trombone. Om enigszins mijn ervaring van het optreden te verduidelijken wil ik refereren naar Het Oude Testament, namelijk het verhaal van Jozuah, de leider van de Israëlieten, die indertijd de muur van Jericho plat gekregen heeft. Maar terwijl Jozua zeven ramshoorns, evenveel priesters en bovenal de hulp van God nodig had, doet Eric Quach het met een gitaar, een drum en bovenal met één trompet en één trombone, vernietigend maar o zo schoon.

En ja, ik heb opnieuw een plaat gekocht, de zoveelste en daarbovenop nog de heruitgave van zijn eerste plaat op een dubbele cd,  ‘Unconquered:2008-2018, 10th anniversary editie‘.
Gezien: SPOT: Thisquietarmy, Mantis en The Article Sixties – Jeugdhuis Comma Brugge – 26 oktober 2018

tekst:
Stephan Vercaemer
beeld:
Thisquietarmy full band - Foto: Stephan Vercaemer
geplaatst:
za 10 nov 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!