Het werk dat Fransman Laurent Jeanneau uitbrengt onder de naam Kink Gong is, op zijn zachtst gezegd, nogal gevarieerd. In eigen beheer heeft hij een slordige 160 cd’s uitgebracht met opnamen die hij maakte bij minderheden in Zuid-Oost Azië. Sommige weet hij onder te brengen bij gespecialiseerde labels als Sublime Frequencies en Buda Musique. Daarnaast werkt hij zijn opnamen om tot nieuwe muziek, waarbij hij met enige geestdrift mengpanelen en elektronische apparatuur inzet. Het resultaat is wisselend van kwaliteit. Een van de mindere pogingen is zijn meest recente lp ‘Dali China’. Daarvoor gooide hij enerzijds veldopnamen uit dorpen in de mix, anderzijds muziek die hij had opgenomen bij multi-snarenspeler (pipa, zheng, cello, altviool) Li Daiguo. Al schuddend en met behulp van zijn elektronische blender vervormde hij die ingrediënten tot een amalgaam dat van begin tot eind een verbrokkeld bestaan leidt. Het riekt sterk naar de bravoure van een alfa-mannetje, het riekt even sterk naar een jammerlijk gebrek aan respect, en een treurig gebrek aan werkelijke visie. Met vierendertig minuten is deze schijf nog veel te lang. Mooie hoes, dat moet gezegd.
