Culturen

Het Noorse trio Moskus heeft, na ‘Salmesykkel’ en ‘Mestertyven’ zijn derde plaat klaar. All drie spelen ze naast Moskus nog in een resem andere bands, die de Noorse scene domineren. Pianiste Anja Lauvdal speelt in Broen, Mummu, Ósk, Skadedyr, Skrap, Trondheim Jazz Orchestra en Your Headlights Are On. Contrabassist Fredrik Luhr Dietrichson speelt bij Bjergsted Jazz Ensemble, Ósk, Pga, Significant Time, Skadedyr en Wolfram Trio. Drummer Hans Hulbækmo zit bij Atomic, Broen, Hanna Paulsberg Concept, Midtnorsk Ungdomsstorband, Musicus, Skadedyr en Your Headlights Are On. De drie komen elkaar aldus frequent tegen en kennen elkaars speelstijl door en door. Met dit trio laten ze hun rusteloosheid de vrije loop. Moskus deed een kleine Japanse tournee tijdens dewelke volop kon worden geïmproviseerd om de lijnen uit te zetten voor het grappig getitelde ‘Ulv Ulv’. In eerste instantie lijkt de klemtoon te liggen op het pianospel van Lauvdal, maar al snel is te merken dat het trio echt als dusdanig opereert en geen van de drie meer in de kijker wordt gezet. Nils Økland voegt verdere abstractie toe door de Harbanger Fiddle te bespelen, een Noors instrument met een heel eigen klank. Zelf verbreedt het trio zijn horizonten, door ook harmonium, zingende zaag, synthesizer en harp te spelen. Dat zorgt voor een breed spectrum aan klanken, die nummers oplevert gaande van ingetogen spielerei naar een horrorfilmachtige soundtrack met hier en daar wat funk en elektronica om het helemaal af te maken. ‘Ulv Ulv’ is een meesterlijke verzameling avant-gardejazz, voor zover we het nog jazz kunnen en mogen noemen. Alle drie muzikanten maken ook deel uit van het twaalfkoppige monster Skadedyr, waar verder leden van de begeleidingsband van Susanna en het Trondheim Jazz Orchestra in zetelen. Het gezelschap werd opgericht door Heida Karine Jóhannesdóttir Mobeck en Anja Lauvdal, die ook het meeste materiaal leverden voor debuut ‘Kongekrabbe’. Voor de opvolger ‘Culturen’ gaf het duo een deel van het werk uit handen en is ook gepoogd meer te klinken zoals de band live klinkt. En dat is geen wilde kakofonie maar rustig voortkabbelende, eigenwijze jazz met veel blazers en inventieve en verrassende motieven. Er wordt voornamelijk voor een akoestische insteek gekozen en ook deze keer is de grote verrassing de stemmen. Ze declameren en zingen een gedicht van Ivar Aasen, het titelnummer, dat volgt op vooral atmosferische stukken die een andere kant laten horen van de zeer actieve Noorse scene. Uitmuntend album van een bende artiesten in topvorm.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Skadedyr_Culturen
geplaatst:
vr 28 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!