De man himself behoeft geen introductie. Als producer van onder meer New Order, Primal Scream en My Bloody Valentine heeft Andrew James Weatherall reeds een onuitwisbare indruk achtergelaten in de wereld van muziek. Tel daarbij zijn deejaymixes (check bijvoorbeeld zijn heerlijke set die hij voor DeathMetalDiscoClub heeft gemaakt) en zijn solowerk op en we mogen voorzichtig praten in superlatieven. Zijn jongste worp ‘Convenanza’, genoemd naar zijn gelijknamige Weekender in Carcassone, toont de kracht en veelzijdigheid van de beste man. Dikke doch subtiele baslijnen omgeven door afstandelijke en bezwerende zang, percussie die zowel dichtbij als ver weg klinkt, synthesizerdeuntjes die plagen en opgeilen -en dat alles in een jaren 1980 vibe die doet denken aan acts als Throbbing Gristle en Cabaret Voltaire. Maar dan wel wat vrolijkerer aandoende. De opbouw van de plaat is zeer vernuftig en zorgt ervoor dat deze steeds volledig wordt afgespeeld. Zo sterk is de sfeer die wordt neergezet, dat het verlangen er weer naar terug te keren telkenmale sterk genoeg is om het album weer op te zetten. We visualiseren een dansruimte waar Weatherall achter de decks staat en we tezamen met een figuur als Alexander Robotnick danspasjes wagen waarbij het onnozel eruit zien ondergeschikt is aan het plezier dat we beleven, aan het volledig opgaan, aan de glimlach die onze gezichten siert, terwijl we met de enigszins desolate teksten meezingen. Welk een onverwacht genot, deze nieuwe van Weatherall!
