Consume Adapt Create

Het Duitse Ant-Zen heeft de verstandige politiek om als label lange termijnrelaties aan te gaan met haar artiesten enerzijds; en voortdurend nieuwe bronnen aan te boren anderzijds. Met een vijfde album voor het sublabel Hymen is ‘Consume Adapt Create’ een mooi voorbeeld van die ene beleidspeiler. Daniel Myer heeft dan ook sinds 1998 de tijd gekregen om zijn productietechnieken te verfijnen en dat werpt zo z’n vruchten af. De cd navigeert als vanouds tussen een veelvoud aan elektronische stijlen –onder meer IDM, electro, ambient, en drum ‘n’ bass knallen door de boxen- maar de klankenconstructies nemen meer en meer de vorm aan van composities die op hun beste momenten echt niet (meer) moeten onder doen voor het sterkste van bijvoorbeeld Orbital. Terwijl Phil en Paul Hartnoll na verloop van tijd enigszins zijn vastgeroest binnen hun eigen (succes)formule is Myer een stuk creatiever omgegaan met de voorbeelden die hem hebben beïnvloed, in dit geval onder andere Otto Von Schirach en Enduser. Precies daarom klinkt ‘Consume Adapt Create’ aanzienlijk actueler en zal het waarschijnlijk minder snel verouderen dan een flink deel van de Orbital catalogus.
Neofiet in dit rijtje is op het eerste gezicht Diaphane, al moet dat meteen worden gerelativeerd want achter dit project schuilt namelijk Régis Baillet en die heeft samen met Jérôme Chassagnard als Ab Ovo met drie album sinds 2004 ook al een flink traject afgelegd op Ant-Zen. Het licht melancholische ‘Samdhya’ is zijn eerste soloalbum en verkent in grote mate hetzelfde stilistische territorium dat hij eerder met Chassagnard betrad. Denk dus aan een atmosferische geluidstrip waarbij warme soundscapes omzwachteld worden met subtiele ritmes. Machines worden gelinkt aan akoestische instrumenten en minitieus geïntegreerde stemsamples; en dat levert een album op dat zich lekker lui laat beluisteren in de sofa, zonder evenwel te verzanden in vrijblijvend behang.
Aanzienlijk minder linear, meer abstract en vooral véél harder en agressiever zijn de beats en geluiden van het Welshe broederduo Somatic Responses, die met ‘Neon’ het tigste offensief in hun sonische oorlog hebben ingezet. Het totaalgeluid van Somatic Responses is een dichte massa van breakbeats, soundscapes en digitale glitches en daardoor niet eenduidig te situeren. Breakcore en techno gaan bijvoorbeeld moeiteloos hand in hand met dubstep of dark ambient. Als vanouds etaleert ook ‘Neon’ de complexiteit van Autechre, het neurotische van Venetian Snares, de misantropie van Lustmord en de industriële noise van Esplendor Geométrico. Wars van elke trend of mode blijven John en Paul Healy zichzelf met elke release verder perfectioneren en alleen hiervoor verdienen ze een medaille. Compromissen is dan ook het laatste wat we van deze twee verwachten.

tekst:
Gonzo (circus)
beeld:
Architect_ConsumeAdaptCreate
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!