Confluence Patterns

Vier nieuwe cassettes/downloads op het Mexicaanse Umor Rex, in vier verschillende richtingen van het elektronische experiment. New Yorker Byron Westbrook construeert met software, tape edits en elektronica afwisselend drukke, pulserende tracks, en droney soundscapes. De tape begint nerveus, en de daarop volgende ambient scheurt halverwege open, als een grijze lucht die opeens begint te stormen. Het middelste nummer heeft een vaag oosterse vibe, terwijl afsluiter ‘Glorious Mess’ minder rommelig is dan de titel zou doen vermoeden, en helaas ook iets minder glorieus. LogarDecay is een samenwerking van Leslie García en Paloma López uit Mexico, die op zoek zijn naar de mogelijkheden van de intersectie van muziek, wetenschap en kunstinstallaties. Dat klinkt potentieel academisch, maar ‘FRGL’ staat vol zeer luisterbare elektronica die op een theoretisch sublabel van Ghost Box voor de wat minder gladde producties niet zou misstaan. Mysterieuze noten en drones, krakende beats en plotse melodieën, het ruis der eeuwen en stemmen in de schaduw. Mooi en soms een beetje spooky. Rafael Anton Irisarri wordt steeds beter in wat klinkt als het componeren van de meeslepende muzikale equivalent van een desolate wereld, ook weer op ‘Sirimiri’. De tape is minder stormachtig dan zijn laatste plaat, en gaat door vier verschillende fasen: eerst een ambient dronescape waarin eindeloos aflopende noten een treurige boodschap herhalen. Een lang spel van shoegazey uitgesponnen gitaartonen volgt, waarna Irisarri op twee kalme nummers zich van een contemplatieve, en uiteindelijk zelfs een klein beetje speelse kant laat zien. Veel variatie in stemming dus, maar steeds gebracht met eenzelfde rijke textuur in het geluid. Grote klasse. Check ook ‘Midnight Colours’, de andere cassette/download van Irisarri’s hand die in februari verscheen. De Amerikaan achter Kohl, tenslotte, volgt een curve van een warm ruisbad zonder beats naar de dansvloer, in vijf stappen. Kohl’s vorm is die van de dubtechno, en verschillende toetsstenen uit het genre komen langs, zoals Deadbeat en Maurizio. Ieder volgend nummer is steeds iets sneller, de laatste tracks hellen meer over naar minimal techno. De dubby tracks hadden van mij wel wat dieper gemogen, de techno tracks tikken lekker weg.

tekst:
Maarten Schermer
beeld:
Byron_Westbrook_Confluence_Pattern
geplaatst:
wo 31 okt 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!