Colonel Blood

Iemand zin in een flauw afkooksel van Foo Fighters? Wij ook niet. Gelukkig voor de Noord-Ieren van Fighting With Wire zullen ze toch de nodige zieltjes winnen. Dave Grohl heeft namelijk aangekondigd zijn band voor onbepaalde tijd op non-actief te zetten. Hij deed dit eerder onverwacht tijdens een optreden waarin hij meldde dat die show meteen de laatste was voor misschien wel een hele lange tijd. En dan zijn er misschien wel mensen die een band die heel erg lijkt op Foo Fighters, als het over hun liedjes gaat tenminste, weten te waarderen en die dit album in huis zullen halen. Niet dat de Ieren deze timing hadden gepland. Het album, hun tweede, was namelijk al klaar om uit te brengen in 2008, maar door allerlei strubbelingen met hun label (Atlantic), kwam het er maar niet van. Weg van het label en na veel gedoe is de plaat er uiteindelijk toch. Positief is zeker dat de songs niet gedateerd klinken, of toch niet meer dan ze in 2008 zouden hebben gedaan. De band is zwaar beïnvloed door de stevigere rock van de jaren 1990 en uit die voorliefde van begin tot eind. De vergelijking met Grohls bende gaat trouwens nog een stapje verder: Nick Raskulinecz draaide aan de knopjes, en die deed dat eerder niet alleen voor Deftones en Alice In Chains, maar ook voor Foo Fighters zelf. Stadionrock is het uiteindelijke resultaat met songs die vlot mee te zingen zijn, melodieus klinken en misschien zelfs hier en daar in de hitparade kunnen opduiken. Veel variatie zit er niet in. Elf onderling inwisselbare rocksongs op één schijfje, het zal voor veel festivalgangers ruimschoots voldoende zijn als lokkertje.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
FightingWithWire_ColonelBlood
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!