COH Plays Everall

Toen John Everall (Tactile) in 2014 zijn doodvonnis (maagkanker) kreeg, werkte hij bezeten verder aan zijn testament ‘Deep Immersion Electronics’ (of kortweg ‘DIE’), een dubbelalbum dat uiteindelijk in 2015 postuum werd uitgebracht. Andere plannen bleven helaas onvoltooid, waaronder een samenwerking met COH. Deze laatste wou het analoog basismateriaal van Everall niet ongebruikt laten en brengt, exact drie jaar na diens dood, de bewerkingen als eerbetoon uit. Dit album is zowel op cd als gelimiteerd vinyl (333 picture discs) verkrijgbaar, en toont ons (zoals wel vaker tegenwoordig) een onverwachte kant van COH. Sequences met een weerhaakje bliepen en pruttelen ons onderbewuste binnen. Allemaal in een minimale en repetitieve stijl die doet denken aan de kosmische school, of de debuutcassette van Chris Carter. Natuurlijk stopt onze Russische vriend er een paar eigen post-poptoetsen in: onverwachte breaks, versnellingen die aan experimenten met locked grooves doen denken, enzovoort. Wie zich hier niets bij kan voorstellen, raden we aan om een instrumentale flard uit een lp van Kraftwerk op 45 (en waarom niet: 78) toeren te consumeren. Er is ook nog een andere dierbare overledene die doorheen het hele oeuvre van COH blijft spoken: John Balance van Coil. Op de digitale versie loodst zijn vervormde stem ons door ‘The Hunger’. Ondanks het dubbel grafbezoek, is dit zeker geen donker album geworden, integendeel. De sfeer is vooral speels, en de loepzuivere elektronische klanken worden soms gecontrasteerd door een subtiel vleugje glitch. Hierdoor krijgen zelfs de fanatiekste digitale consumenten het gevoel dat ze naar een picture disc luisteren.

tekst:
Peter Vercauteren
beeld:
COH_COH_plays_Everall
geplaatst:
ma 12 aug 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!