‘Clonic Earth’ is een elektroakoestische surrealistische geluidstrip die ik maar met moeite voor mijn plezier opzet, maar waarvan het idee me zeer aantrekt. De plaat bestaat in dezelfde claustrofobische ruimte als Helm’s ’Impossible Symmetry’, waar ik een vergelijkbare relatie mee heb. Nerveuze digitale ruis waarin alles op micro-schaal beweegt, bewerkte stemmen, dissonante drones, onverklaarbare jump cuts. Alles geeft de indruk iets te betekenen, maar het is onduidelijk wat. Bewerkte stemmen geven je het gevoel dat je onbedoeld meeluistert met ongebrijpelijke gesprekken die gevoerd worden in de ruimtes waarin je ronddwaalt. Het centrale nummer ‘Interno D’Incendio‘ is een verwarrende collage, de andere tracks hebben wel een geleidelijke ontwikkeling, maar de interne logica ervan is niet te bevatten. Mytisch vuur is een van de thema’s, als ik de persblurb goed begrijp, en Tricoli’s Italiaanse, en daarmee katholieke wortels een ander referentiepunt (er zijn regelmatige flarden van koren en kerkklokken). Vuur en de kerk – en PAN vergelijkt de plaat op haar site met een schilderij van Hieronymus Bosch. Weet waar je aan begint; al kunnen we je niet goed zeggen wat dat is.