Clocks

De Noorse drummer en percussionist Erland Dahlen speelt niet alleen op een driehonderdtal albums (!) met bands als de opgeheven groepen Batagraf en Madraguda en nog steeds bij OlsenBande, Stian Westerhus & Pale Horses en The Sonic Codex Orchestra. Daarnaast speelt hij live met zowat iedereen die iets of wat betekent in de Noorse alternatieve scene. Bovendien is hij ook al toe aan zijn derde soloplaat, telkens op Hubro uiteraard. ‘Clocks’ is de opvolger van ‘Rolling Bomber’ (2012) en ‘Blossom Bells’ (2015). Op zijn albums laat Dahlen elke keer merken meer in zijn mars te hebben dan als fenomenaal drummer door het Noorse muzieklandschap te laveren. Op zijn soloalbums kiest hij namelijk vooral voor cinematografisch georiënteerde weidse klanktapijten. Zes stuks staan er op ‘Clocks’, nummers waarvoor hij speciaal een heel stel instrumenten aanschafte. Mellotron, een zingende zaag, een stel metalen platen, een stel gongs, xylofoons en belletjes. Daarnaast gebruikt hij droneboxen en veel elektronica om zijn rijke percussieve wereld helemaal open te laten bloeien. Door het zeer brede instrumentarium en het vele bewerken van de gecreëerde geluiden, komt hij uiteindelijk uit bij een mengeling van postrock en filmmuziek. Dan denken we bijvoorbeeld aan Tangerine Dream en Ryuichi Sakamoto, of Stewart Copelands score voor ‘Rumble Fish’, waar Dahlen een portie Tortoise door mengt. De muziek werkt mateloos op onze verbeelding, en we zien een film noir, met gleufhoeden, wulpse dames en een paar elegant neergeschoten, met een lange regenjas gesierde, duistere individuen. Maar misschien komt het door het donkere weer buiten. Afijn, elk zijn beeld bij deze donker voortbewegende soundtrack.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
ErlandDahlen_Clocks
geplaatst:
zo 13 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!