cinder : ember : ashes

Wanneer we geen zin hebben om tegen onbevoegden lang uit te weiden over wat ons werk voor Gonzo (circus) precies inhoudt, zeggen we langs onze neus weg dat we experimentele klarinetmuziek recenseren. Meestal volstaat dit om de conversatie een andere richting uit te sturen. Of beter nog: ze abrupt te beëindigen.

Met het solodebuut van deze tegenvoetster haalt de harde realiteit onze fantasie eindelijk in. Endean verkiest spontaniteit en improvisatie wanneer ze haar instrument ter hand neemt, en haar onorthodox spel wordt nog vreemder omdat het door een resem miniversterkers gejaagd wordt.

Feedback van fluittonen, geschraap van loden buizen, en andere vormen van defecte loodgieterij komen dichter in de buurt qua associaties dan de klanken die je bij het woord klarinet intuïtief voor de geest komen. Soms (‘Distant Song Afar’) lijkt het alsof Endean haar versterkte klarinet ook als microfoon gebruikt, wat tot eigenaardige zangeffecten leidt.

Wie in de onderbuik van de jazz thuis is, kent Aviva Endean misschien van Mamushka, waar ze basklarinet speelt. Maar wij plaatsen deze cd vanuit ons persoonlijk referentiekader liever ergens in de donkergrijze zone tussen de klank van Organum en de werkwijze van The Scratch Orchestra of Zeitkratzer.

tekst:
Gonzo circus
beeld:
AvivaEndean_cinderemberashes
geplaatst:
wo 4 mrt 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!