Zelf omschrijft het Belgische ‘free noise’ collectief R.O.T. hun nieuwe plaat als de groep op zijn meest minimaal. ‘Ceci N’Est Plus Avioth/Ils Chantent Pour Vous’ bevat twee lange stukken, opgenomen in 2007 en samen goed voor ruim negentien minuten improvisatiemuziek. Verwacht geen ritmes en nauwelijks melodie. De leden – Laurent Cartuyvels, Bram Borloo, Benjamin Franklin, Floris Vanhoof en Christophe Piette – gebruiken tal van akoestische/analoge instrumenten en objecten om vooral abstracte klanklandschappen te scheppen. Bij de eerste track betekent dat een variatie aan geklop, gerasp, gebonk, gefluit en andere geluiden op een basis van traag stijgende en dalende tonen. Hier eens een streek langs metaal, daar het slaan en bestrijken van snaren, een slag op een bekken, dan weer onverwachte en onvoorspelbare geluiden van (vermoedelijk) elektronica. De geluidsbronnen zijn daarbij niet altijd herkenbaar. De tweede improvisatie ligt duidelijk in het verlengde, maar klinkt iets dichter: meer tonen, meer klanken. ‘Ils Chantent…’ klinkt ook iets minder onheilspellend misschien, maar niet minder spannend. Na verloop van tijd treedt er in het geluidslandschap een rust in, mede door het sobere melodietje dat uit de onvoorspelbaarheid tevoorschijn wordt getokkeld. Deze enkelzijdige 12” volgt op de, naar eigen zeggen, goed ontvangen lp op (k-raa-k)3 in 2006, waarmee het gezelschap de aandacht trok van Thurston Moore en The Wire. De plaat is gestoken in een fraaie, gezeefdrukte hoes van Jelle Crama en is gelimiteerd tot 175 exemplaren.

Dit artikel verscheen eerder in GC #86.