De kosmopolitische Koeweitse muzikante en kunstenares Fatima Al Qadiri heeft een rijkgeschakeerde carrière, vol prikkelend kunstzinnig werk tussen poëzie- en straatcultuur.

Domingæ, bekend als gitarist van de Chileense psych band Föllakzoid, brengt haar eerste solo-album Æ uit op Sacred Bones.

De muziek van Space Afrika heeft een radicale transformatie ondergaan: van in nevel gehulde dub techno naar nietsverhullende ambient. Joshua Reid en Joshua Inyang goten zo hun ziel en zaligheid in hun nieuwste opus. Het resultaat ‘Honest Labour’ is volgens Space Afrika ‘een genezend werk, voor onszelf én de mensen om ons heen.’

Angus Andrew met het meest recente album ‘The Apple Drop’ van Liars een weg in van introspectie en zelfreflectie.

In het Utrechtse BAK kun je naar een tentoonstelling van Kader Attia. De expo is ontstaan tijdens een wereldwijde pandemie, in tijden van opkomend nationalisme, rondom koloniaal letsel.

Met ‘Teklife, Ghettoville, Eski’ schreef Dhanveer Singh Brar een ontzagwekkende studie naar de meest toonaangevende zwarte, elektronische muziek van de 21ste eeuw.

Legendarisch was Faust vooral in de periode tot 1975. De vier albums uit die periode zijn nu als ‘Box 1971-1974’ uitgebracht.

De dubbele ritmesectie van het Franse One Arm staat in functie van hun kleurrijke postpunk à la The Slits.

Nieuwe instrumenten, ongehoorde geluiden, kunstmatige intelligentie. Dat zijn sleutelwoorden in Proximity Music. Een project van het Instrument Inventors Initiative tijdens Rewire.

In zijn persoon verenigt hij India, Kenia, het Verenigd Koninkrijk en Nederland, maar eigenlijk heeft Ajay Saggar maar één focus: muziek.

Terwijl hij zijn 21e Hoofd Stuk schreef, luisterde Harold Schellinx ademloos naar ‘Music And The Mind Of The World’, een 200 uren durend pianowerk van Tony Conrad.

Dertig jaar geleden begon Radical G als house-dj in Limburg. Nu balanceert hij tussen ebm/wave en de hardere kant van techno.

Film, en dan specifiek de decors en architectuur, is een van de belangrijkste inspiratiebronnen voor Maurice Bogaert (1975).

Er rommelt genoeg in het ondergrondse van Eindhoven en één van de opvallendste exponenten daarvan is SØWT.

Als verstokte verzamelaar kon ik het niet laten om mee te doen aan Record Store Day. Niet dat ik echt iets wilde hebben, maar ik had besloten dat ‘wel leuk’ goed genoeg was.

Het Libanese muziekleven heeft afgelopen jaar een flinke klap gekregen. Een van de weinige lichtpuntjes is het label Ruptured Records, dat probeert om wat er nog over is van de lokale scene te ondersteunen.

Het nieuwe normaal heeft verdacht veel weg van het oude. En dat had wel anders gekund volgens hoofdredacteur Tijs Heesterbeek in het editoriaal bij Gonzo (circus) #165.

Een bezettingswissel en een nieuwe muzikale van het Götenborgse Skuldpadda richting leidden tot een nieuwe groepsnaam. Nu is er End Of Fun.

De Fransman James Kent maakt – als Perturbator – sinds 2012 furieuze cyberwave waar de jaren 1980 van afspatten. Kent vertaalt zijn vele invloeden uit soundtracks en synthesizermuziek naar een eigen geluid en laat op zijn nieuwe album horen dat hij niet vastzit in zijn eigen hokje.

We spraken met Dj en muzikant Electric Indigo over haar decennialange carrière, nieuwste releases en haar voorliefde voor het ‘modelleren’ van geluid.