Op het web circuleert een foto, genomen op een festival, van een piratenvlag met een cassettebandje en twee gekruiste beenderen, eronder de tekst ‘We downloaded your album’. Goeie ouwe tijd. Zouden er op de aanstaande festivals T-shirts opduiken met JAY-Z’s hoofd en de slogan ‘We stole your streams’?

Er zijn al vele vlaggetjes, verjaardagstaarten en kaarsjes voorbijgekomen. Online radio is haar prille jeugd ontgroeid en heeft zich gevestigd als medium om rekening mee te houden. Gonzo (circus)’ Allart van der Woude sprak met oprichters, liefhebbers en auteursrechtenorganisaties over waar online radio zich nu bevindt: waar knelt ze en waar floreert ze?

Het net heruitgegeven ‘Alopecia’ is hét meesterwerk van WHY? en misschien ook wel van Anticon, het label dat WHY?-frontman Jonathan ‘Yoni’ Wolf mede oprichtte en dat het startschot gaf voor het avanthop-genre. Een unieke fusie van hiphop en slackerpop en een hermetisch, poëtisch en tegelijkertijd rauw fileren van de frustratie en energie van twintigers.

De Gonzo (circus)-redactie gidst je in Circuit muziek door het aanbod aan concerten, festivals & meer!

Het uit Seattle afkomstige Bell Witch maakt al ruim zes jaar doom metal voor de fijnproever. Hun meest recente worp ‘Mirror Reaper’ staat in het teken van het overlijden van een ex-drummer en toont aan dat ook doom met intense schoonheid de kwetsbare dieptes van de ziel kan beroeren.

Labelbaas Stevie Vandekerkhove woont al 25 jaar in het ‘bruisende’ Kortrijk. Als ex-cafébaas, drummer, vinylverzamelaar – hij heeft bewust geen cd’s – heeft hij overal een mening over. De keuzes die hij maakt met zijn onlangs opgerichte platenlabel Never Trust Hippies weerspiegelen dat luid en duidelijk. De naam ervan is wat dat betreft alleszeggend.

De Zuid-Afrikaanse band BCUC ontstond vijftien jaar geleden in Soweto, een berucht township in Johannesburg. Met hun debuut ‘Our Truth’ uit 2016 en hun recente opvolger ‘Emakhosini’ bevrijdden de bandleden zich van alle verwachtingspatronen. Niet alleen kropen ze uit het clichématige protestmuziekhoekje, ze groeiden zelfs uit tot de alternatieve lievelingen van het land.

Toen Londenaar Jack Allett voor het eerst op onze radar verscheen, maakte hij deel uit van het steeds uitbreidende legioen 21ste-eeuwse fingerpickers. Na een lange stilte is hij terug met ‘The Object Isn’t There’, een ambitieus album dat een heel ander, elektronischer geluid laat horen. Een stijlbreuk? Misschien niet.

Voor het Amerikaanse Insect Ark, dat instrumentale, psychedelische doom maakt, is 2018 nu al een geslaagd jaar. Op het uitbrengen van ‘Marrow Hymns’ volgde onder meer een optreden op Roadburn, een Europese tour met Gnod en een residency van een week in de EMS-studio in Zweden. Allemaal mogelijk dankzij een strak staaltje timemanagement.

Een celliste die ook arrangeert en improviseert en een onderzoekend componist die elektronica als instrument heeft. Plus hun beider stemmen. Maya Fridman en Gagi Petrovic experimenteren op het grensvlak tussen klank en lied en laten daarbij vooral hun intuïtie het werk doen. Het resultaat is pure muzikale expressie, zonder concept, en zonder tekst.

‘Raga’, de nieuwste release van Among The Rocks And Roots, klinkt als een lange aanval. Het album bevat vier duistere mantra’s waarin Samuel Golf en Abdul Hakim Bilal hun ziel en zaligheid blootleggen in een confrontatie met de eigen frustraties, en daarmee het mes in de ziel van de luisteraar zetten.

In de Franse folkscene was Emmanuelle Parrenin altijd al een eigengereide. Als een nomade ging ze vanuit de bloeiende folkscene van de jaren 1970 op zoek naar nieuwe geluiden, instrumenten, genres, culturen en muzikanten. Dat bracht haar niet alleen lijfelijk op inspirerende locaties, maar ook geestelijk. En dat hoor je terug in haar muziek.

Met het uitbrengen van ‘Luminosity Device’, zijn nieuwe album als Surgeon, blikt de Britse technolegende Anthony Child terug op zijn carrière. ‘Ik geniet er al meer dan 25 jaar van om met techno te werken. Het is zo flexibel. Ik kan het buigen en uitrekken zoals ik wil.’

Voor buitenstaanders lijkt Eupen als locatie voor het Meakusma Festival een bijna exotische keuze. Wie de regio echter beter leert kennen, ontdekt een rijk cultureel landschap – opmerkelijk zelfs voor zo’n dunbevolkt gebied. Onze Gonzo-reporters lieten zich op sleeptouw nemen door de Meakusma-organisatie, op zoek naar de cultuur van Oost-België.

Meakusma is een festival dat de term ‘ambient’ vooral interpreteert als een aanpak en niet zozeer als een welomlijnd genre. Op die manier kunnen psych-folk, improvisatie, dub en sound art gebroederlijk naast elkaar staan op de flyer. Het is vooral een festival van ontdekkingen, maar Gonzo tipt alvast vijf persoonlijke favorieten.

Van de grillige gedaantes van de menselijke geest in het werk van Leonara Carrington en Gunnhuild Oyehaug, via de radicale breuken in de composities van Heiner Goebbels, tot de onontdekte alledaagse realiteit van Francis Ponge en Fabrizio Carbone: deze boekenselectie staat in het teken van het discontinue, het grillige en het onbekende. Gelukkig zijn het precies de confrontaties met het vreemde die de wereld een dynamisch en kostbaar karakter geven.

De Gonzo (circus)-redacteuren vind je niet alleen terug bij muziekconcerten en festivals, ook bezoeken we graag tentoonstellingen: over hoe toen en nu wordt omgegaan met materie, en natuurlijk de propagandafilms van Donald Trumps voormalige rechterhand.

Kunstenaar Hans van Koolwijk werd bekend door de Bambuso, een klinkend bamboemonster. Dat was het startpunt voor een onderzoek dat leidde tot geluidkunstwerken in de meest uitzonderlijke gedaantes. Het Duitse Ensemble Interface brengt in Gaudeamus een programma met Klangmøbil, een serie instrumenten die hij voor hen heeft gebouwd.

Met hun augmented aurality-stadswandelingen doen ze een interventie op de rigide kunstwereld. Door de geluidsbeleving van Amsterdamse buurtbewoners te inventariseren maken ze het mogelijk een nieuw audioprofiel voor de stad te verbeelden. In een kleine tien jaar is Soundtrackcity ver gekomen in hun poging om onze geluidsbubbel te breken.

Jonas Lund verandert een expositieruimte in een clickfarm, zet een botnet op om inspirational quotes te ondermijnen en Twitterdiscussies te verstoren, en stuurt inwoners van München gepersonaliseerde Facebookadvertenties die in een Paint-handschrift zijn geschreven. Macht – en de verdeling en toekenning daarvan – loopt als een rode draad door zijn dwarse oeuvre.