Menig experimentele rockband keek op naar de Amerikaanse avant-garageband Pere Ubu. Maar wat waren, en zijn nou eigenlijk Pere Ubu’s invloeden? We spreken David Thomas over inspiratiebronnen als Van Dyke Parks en The Beach Boys, en over Pere Ubu’s nieuwe plaat op Cherry Red.

De arbeidersklasse wordt vaak gereduceerd tot een groep met een wit-xenofoob verlangen om terug te keren naar het verleden. In haar documentairefotografie toont Bertien van Manen een andere kant. Theo Ploeg bespreekt haar werk.

Heeft Google ons afgeluisterd? Subliminaal beïnvloed? In deze editie staat in drie aparte artikelen artificiële intelligentie centraal. Voor het eerst zwengelde hoofdredacteur Tijs Heesterbeek ChatGPT aan. Met verrassende gevolgen: we blijken undercover een bekende Belg in onze redactie-gelederen te hebben…

Tussen 7 en 10 september strijkt Gogbot weer neer in Enschede, met dit jaar als thema ‘Drugs & AI’. Welke muziek en kunst mag je echt niet missen? Madelon van Honk (muziek) en Maarten Buser (kunst) geven tips!

Hoe ziet de toekomst van drugs eruit? Wat voor invloed gaan drugs hebben op de kunst en samenleving? We spraken erover met geestverwanten Kees de Groot – de man achter Gogbot en Museum of the Future – en Guido van Diepen, conservator bij Poppi Drugs Museum.

Technologie oefent een groeiende, maar soms onzichtbare invloed uit op het dagelijkse leven. Kunstenaar/ontwerper Richard Vijgen maakt met zijn interactieve, grootschalige installaties deze abstracte invloeden zichtbaar. Maarten Buser sprak hem over Vijgens werken die te zien zijn in Museum of the Future (Gogbot).

Op de nieuwe Mind The Gap zijn we van niets meer zeker en twijfelen aan alles. Behalve dan aan één ding: postpunk is nog niet dood.

Binnenkort verschijnt ‘Casement’ van de Noord-Ierse band Enola Gay. Ze noemen hun muziek niet meer postpunk, maar simpelweg punk. Het zit ‘m vooral in de activistische houding van de band: hun boodschap is nog meer doordrongen van woede en frustratie. Justin Scholtze sprak ze over hun aankomende werk.

Net iets meer dan twintig platen heeft Philippe Cortens in vijf jaar tijd uitgebracht op zijn label Cortizona. Het label kan bogen op een verbazingwekkende diversiteit aan albums: tijd voor een labelreport! René van Peer sprak Cortens over onder meer Studio Brussel en een recente uitgave met opnamen van The Hafler Trio met Genesis P-Orridge.

De uit München afkomstige producer en dj Lindsey Wang wentelt zich onder de naam Polygonia in diepe meditatieve technogrooves en ambient met een verankering in natuurgeluiden. Daarmee wil ze ravers en luisteraars herinneren aan de menselijke connectie met de natuur.

Dawn Ray’d is uitgesproken antifascistisch, antikapitalistisch en pro-anarchistisch. Het leverde de band honderden boze berichten, zelfs bedreigingen op. ‘Het verbaasde me dat in een genre van varkensbloed, spikes en corpse paint zulke heftige weerstand is op anti-politiesongs. Dat is in mijn ogen niet waar black metal om draait.’
Guido Segers sprak de band over progressieve idealen in de blackmetalwereld.

Andrew McKenzie, de man achter The Hafler Trio, kreeg van Cortizona carte blanche om een album samen te stellen met opnamen die hij nog had liggen. Het resulteerde in de dubbelaar ‘Dream Less Suite’ van The Hafler Trio en Genesis P-Orridge, met onder meer opnamen van concerten in Paradiso (1989) en The Roxy (1987). René van Peer sprak McKenzie in navolging van het Cortizona-labelreport.

Data is één, rekenkracht is twee, intelligentie is drie. Is één plus twee gelijk aan drie? Een vraag die nooit eerder in de (korte) geschiedenis van onze digitale era met zoveel nadruk is gesteld. Of is het een strikvraag? Harold vraagt het zich in zijn Hoofd Stuk af.

‘Weemoed in majeur’ is een van de belangrijkste bestanddelen van Jeroen Kimmans eclectische project Orquesta del Tiempo Perdido. Ook op het nieuwe album ‘Sepk’ ratelen ontregelende ritmes en worden melodieën en klanken in sepia gedrenkt: kleurrijk, barok, onvoorspelbaar… Rik Binnendijk spreekt Jeroen Kimman, die soms haast als een antropoloog te werk gaat.

Wat is de rol van een curator anno 2023? Het is de centrale vraag in het boek ‘Politics of Curatorship’ (Norient), waarin onderzocht wordt hoe cureren en dekoloniseren kunnen samengaan. Leonor Faber-Jonker, zelf curator, bespreekt het boek in Bindwerk Lang.

Performer en muzikant Maya Mertens bleef steeds dezelfde zin opschrijven: life is a vieze cirkel. Van een zin kwam een T-shirt, een club en uiteindelijk een muzikaal duo met mede-Brusselaar Azertyklavierwerke. Hasret Emine sprak Vieze Meisje voor in onze nieuwste editie.

Hoewel Belfast vooral om elektronica bekendstaat, duiken er de laatste jaren steeds meer interessante experimentele rock- en (post)punkbands op. Chalk, met hun recente ep ‘Conditions’, is alvast een band om in de gaten te houden..Onze schrijver Justin Scholtze signaleert de band in onze nieuwste editie.

‘Een parade aan alledaagse en buitenissige beelden met onderling niet altijd even duidelijke verbanden’, zo wordt in deze boekenselectie de poëzie van surrealist Robert Desnos beschreven. Deze beschrijving hoeven we echter niet alleen voor de poëzie te bewaren, want ook cafépolaroids kunnen droombeelden genereren. Some Bizzare verzorgt de bijbehorende soundtrack.

Fire Records en Matador zijn bezig de albums van Come en Thalia Zedek in opgepoetste versie opnieuw uit te geven. Come lijkt de tand des tijds beter te doorstaan dan de meer commerciële bands uit de jaren 1990. Maar wat maakt die platen zo goed? Katrien Schuermans schreef een Gewezen Schat.

Al in een vroeg stadium onderdeel van Tirzahs liveband én van samenwerkingen met Lafawndah, Kwes. en Mica Levi… Ook los van ‘Conduit’ is Coby Sey al een vaste waarde. Onze schrijver Natasha Pirard sprak hem de dag na zijn passage in Botanique.