Burning Britain: A Story Of Independent UK Punk 1980–1983

‘Burning Britain: A Story Of Independent UK Punk 1980–1983’ is het logische vervolg op de twee jaar geleden verschenen vierdelige cdbox ‘Action Time Vision’ die focuste op de periode 1976-1979.

Opnieuw worden vier cd’s volgeduwd met in totaal meer dan 100 nummers, alles netjes omkaderd door 64 pagina’s beschouwingen, getuigenissen en fraai beeldmateriaal.

Eind jaren 1970, begin jaren 1980 lag het Verenigd Koninkrijk sociaal en economisch in de touwen. Massale werkloosheid, harde stakingen, gewelddadige confrontaties tussen politie en kwade burgers van allerlei slag, brede maatschappelijke onrust, veel drugs en bommencampagnes van het IRA vertaalden zich enerzijds in nihilisme en cynisme; en anderzijds in activisme en radicalisme.

Het was de tijd van grote politieke tegenstellingen. Je had de fascisten van het National Front bijvoorbeeld aan de ene kant en de Rock Against Racism beweging en de anarchopunkscene aan de andere. Je had punks, skins; rasta’s en hippies.

In 1979 won Margaret Thatcher de nationale verkiezingen. Vier jaar later werd ze verkozen voor een tweede ambtstermijn als eerste minister, nadat ze in mei 1980 een oorlog startte om en in de Falklands. Naarmate de omstandigheden verhardden werd ook de muziek harder, sneller, agressiever en rauwer.

Kon de eerste punkgolf nog worden gezien als een verlengstuk van de vroegste rock-n’-roll, dan ging het vanaf 1980 richting hardcore. Van de eerste golf bleef niet veel meer over. The Clash koos voor het geld, The Sex Pistols waren dood en The Damned transformeerde stilaan in een Gothic band.

Duizenden ontevreden jongeren waren te jong om die bands van het eerste uur te hebben gezien en kozen voor een variant die van hen was. En daarbij werd evenveel gekeken naar Motörhead als naar The Sex Pistols. Vandaar dat heel wat van die groepen het etiket ‘betonpunk’ kregen opgeplakt. Het afgetekende hoogtepunt van die nieuwe golf lag in 1982; niet voor niets wordt die stroming nu, zoveel jaren later, vaak aangeduid als de ‘UK82’-scene.

Voornaamste vertegenwoordigers daarvan waren onder andere The ExploitedG.B.H.DischargeAnti-PastiOne Way SystemAbrassive WheelsVice SquadChron GenThe EjectedThe ExpelledThe PartisansThe VarukersThe Anti-Nowhere LeagueEnglish Dogs en Broken Bones.

De tegenstellingen die zich aftekenden in de maatschappij werden bovendien weerspiegeld in verschillende scenes. Je had de intellectuelen van de anarchopunkscene met onder meer Crass (op deze compilatie de grote afwezige), ConflictPoison GirlsSubhumansIcons Of Filth en Omega Tribe. Daar diametraal tegenover had je de zogenaamde streetpunk of Oi!-bands zoals 4 SkinsBlitzThe BusinessPeter & The Test Tube BabiesInfa-Riot of Red Alert. Daartussenin slalomden bands die opteerden voor bier, chaos en een uitgesproken fuck you-attitude, met Chaos UKChaotic DischordDisorder als voornaamste herrieschoppers.

Labels schoten als paddenstoelen uit de vruchtbare muzikale grond. Anagram, Riot City, No Future of Clay bijvoorbeeld rijfden het ene indie charts-succes na het andere binnen. Door ook een aantal helden van de eerste en tweede punkgolf -The Damned, Angelic UpstartsUK SubsCockney RejectsThe AdictsThe Lurkers en Chelsea– mee op te nemen is ‘Burning Britain’ een meer dan behoorlijk evenwichtig overzicht geworden van een van de vruchtbaarste stromingen uit de Britse muziekgeschiedenis.

Er ontbreken altijd wel namen, maar dat is nu eenmaal onvermijdelijk. ‘Burning Britain’ is een fijne aanvulling op iconische, maar ondertussen stokoude verzamelaars zoals de ‘Punk & Disorderly’-serie en bovenal wordt het lezen van Ian Glaspers gelijknamige boek hiermee leuker dan ooit. Essentieel spul voor wie ook maar één druppel punkbloed in zijn of haar aders heeft stromen.

tekst:
Serge De Pauw
beeld:
_BurningBritainASto
geplaatst:
ma 20 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!