Burial Songs

‘Burial Songs’ is inmiddels het vijfde album voor Ansatz Der Maschine, de band van Kortrijkzaan Mathijs Bertel. Zonder dat we er ons van bewust waren, blijken we alle eerdere cd’s in huis te hebben. Wat meer is: ze draaien hier allen zo nu en dan hun rondjes en het is steevast verrassend hoe goed gemaakt die platen zijn. We waren dan ook uitermate nieuwsgierig, na vier jaar stilte, wat het nieuwe album zou brengen. Zoals voor veel bands viel de podiumvoorstelling weg. Niet getreurd, of juist wel als we de titel en de ietwat mistroostige en melancholische muziek als referentie nemen, want ‘Burial Songs’ is er weer eentje met een lange levensduur. ‘A Requiem For The Solitary Sullen’ is de ondertitel van het album, waaraan Will SamsonColin H. Van Eeckhout (Amenra) en Sophia Ammann (een gezongen versie van ‘Igarka’, dat instrumentaal de opener is) hun stem lenen. Ammann is tevens lid van het septet dat de elektronica van Bertel met hun instrument ondersteunt en de klank van de plaat definieert. De nummers ademen een ingetogen schoonheid die perfect past bij een nachtelijke autorit in een landschap ontsproten aan de verbeelding van David Lynch. Een film voor het oor over afscheid nemen, loslaten, troost en verdriet. Destructie ook, want Bertel houdt de melancholie zelden lang aan en zet er afbraak tegenover. Hij beschouwt zich eerder als componist dan als muzikant en dat komt ‘Burial Songs’, tot in de kleinste details, zeker ten goede.

tekst:
Patrick Bruneel
geplaatst:
za 25 jul 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!