Brødløs

Geir Sundstøl had weer eens zin om met een stel van de beste muzikanten uit de Hubro-stal de perfectie na te streven. Multi-instrumentalist Sundstøl, die alvorens solo aan de slag te gaan al op meer dan 250 albums meespeelde, koos voor dezelfde bezetting als op voorganger ‘Langen Ro’.

Ambient, neojazz en hedendaags klassiek worden vakkundig met elkaar vermengd tot het plaatje helemaal klopt. Op een instrument meer of minder kijkt Sundstøl niet. Als het maar bijdraagt aan de ietwat dromerige filmmuzieksfeer die zijn albums uitstralen.

Inmiddels bekende namen als Erland Dahlen en David Wallumrød helpen die perfectie na te streven. Net daardoor komt dit ensemble ook weg met een geslaagde cover van ‘Warszaw’ van David Bowie en Brian Eno, dat ze naadloos in ‘Alabama’ van John Coltrane laten overvloeien. Knap.

‘States Of Minds’ van Møster is meteen een dubbelaar. Het kwintet bestaat uit bandleider Kjetil Møster (saxofoon, klarinet, elektronica, drums, percussie, te horen bij UltralydTrondheim Jazzorkester), Hans Magnus Ryan (gitaar, elektronica), Jørgen Traen (lapsteel, modualire synthesizer), Nikolai Hængsle Eilertsen (bas, elektronica, Elephant 9Big Bang) en drummer Kenneth Kapstad (Motorpsycho).

Jazz, funk, jazzrock (Chick Corea), improv, freejazz en progrock lopen door elkaar. Dat maakt het moeilijk om Møster ergens op vast te pinnen, behalve dat ze vooral putten uit wat voornoemde genres in de jaren 1960 en 1970 voortbrachten. Daardoor klinken de nummers wel enigszins avontuurlijk maar tegelijk ietwat ouderwets.

De enige opdeling is dat op het eerste schijfje de heftige stukken staan en op schijfje nummer twee de meer ingetogen kant van de band beter tot zijn recht komt.

Moon Relay houdt zich bij zijn leest, al kan het kwartet nooit lang eenzelfde drummer in dienst houden. Het lijkt wel alsof ze voor elk album een andere slagwerker nodig hebben. Hun bevreemdende instrumentale muziek blijft echter even aangenaam en inventief. De nummers hebben nog steeds geen echte titels , tenzij je dingen als ‘F- -::::’ kunt uitspreken.

De muziek heeft wat weg van krautrock, maar leunt net zo goed aan bij ietwat exotische techno waar hier en daar een verdwaalde gitaarlijn inbreekt. Licht dansbaar is het allemaal deze keer, waardoor Moon Relay zich bij elke plaat opnieuw lijkt uit te vinden. Het resultaat van eindeloos experimenteren en improviseren tot het helemaal goed zit. En dat loont.

Zes nummers in net geen veertig minuten. Uitgesponnen maar nooit tot vervelens toe. Uitgetest en goed bevonden door de bandleden zelf. Trance verwekken maar wel bij de les blijven. Met eerder genoemd ‘F-::::

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Geir_Sundstl_Brdls
geplaatst:
di 28 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!