De muziek van Cut Worms, alias van Eindhovenaar Richard van Kruysdijk, klinkt alsof die ontstaan is in een zwarte ruimte. Een doos, een kamer, een doolhof, mogelijk een duistere hersenpan. ‘Breath Mule’, de derde cd die hij onder die naam uitbrengt, bevat zeven tracks waarin hij steeds opnieuw de tijd neemt om gelaagde klanken op te bouwen tot nevelige structuren en omgevingen. De ene keer, zoals in ‘Cinder Locks’, trekt een galmend licht kloppen door een onafgebroken toon, die zachtjes aanzwelt tot een omvangrijk dreunen het overneemt. Daar schemert een melodie doorheen, met opdoemende akkoorden als ankerpunt, waarna de dichte onderliggende massa begint te pulseren, tot alles zich langzaam terugtrekt in een stil duister. Het laatste nummer ‘Slashed Hostage’, het enige met een titel die naar een concreet beeld lijkt te verwijzen, begint met een hardnekkige krachtige brom, alsof elektrische spanning en aarde een onheilspellend verbond zijn aangegaan. Ook nu voltrekt zich een ongehaaste verbreding van het klankenpalet. Een grommen als van een hoog overvliegend eskader bommenwerpers, een stapeling boventonen, strakke lijnen die parallel lopen in een telkens wisselende intensiteit, fluisterende stemmen met sinistere boodschappen. Uiteindelijk lost alles op in ruis, als een droom die vervliegt bij het ontwaken. Volgens Van Kruysdijk besluit het tot de verbeelding sprekende ‘Breath Mule’ een trilogie. Dat is jammer, maar het zal niet het laatste zijn dat we van hem horen. Een bemoedigende gedachte. En hopelijk worden de drie delen gebundeld in een bloedstollend vormgegeven verpakking.