Breadwoman & Other Tales

Tijdloos, zo mag je het alter ego Breadwoman van vocaliste Anna Homler wel noemen. Ze draagt wijd vallende kleding en een hoofddoek. Haar gezicht is bedekt met een masker van brood. Zo lijkt ze een wezen uit een ander tijdperk, uit een gebied waar aarde en geestenrijk overlappen. De muziek die ze maakt, de woorden die ze zingt, lijken daar ook uit te stammen. Het zijn stukken die eindeloos door kunnen gaan, voortgestuwd door een golf van voorwereldlijke proporties. Een golf waarin je alleen maar om je as kunt tollen, duizelig en onttrokken aan een alledaags bewustzijn. Haar muziek, gezongen in een taal die alle begrip te buiten gaat, neemt je mee in een geestesgesteldheid waar grenzen tussen realiteit en fantasie vervaagd zijn. Dat is de muziek die ze dertig jaar geleden opnam met slagwerker en synthesizerbespeler Steve Moshier. ‘Breadwoman & Other Tales’, destijds uitgebracht op cassette, is nu opnieuw uitgegeven. De muziek komt als vanzelf uit haar opborrelen, alsof ze iets doorgeeft dat diep in haar leeft. Onder haar stem heeft Moshier krachtige ritmes en zwevende wolken uit zijn synthesizers gezet. Daar heeft Homler weer stemlijnen aan toegevoegd, waardoor ze een dialoog met zichzelf aan lijkt te gaan, een spel van vraag en antwoord die elkaar overlappen. Je ziet haar als het ware op de uitwisseling tussen die twee heen en weer wiegen, het hoofd gebogen, het broodmasker een doorgeefluik naar vroeger tijden. Ze maakt het personage Breadwoman volstrekt geloofwaardig. Maar er is ook een ondeugende knipoog. In haar eigen woorden, te vinden in een clip op haar site: “Als normaal mens was ik altijd een mislukkeling.” Ik ben ervan overtuigd dat we deze mislukkelingen hard nodig hebben.

tekst:
René van Peer
beeld:
Anna_Homler_and_St_Breadwoman__Other_
geplaatst:
do 20 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!