James Leg speelt al jaren bluesgeoriënteerde punkrock met Black Diamond Heavies en The International Boys Conspiracy. John Wesley Myers, zoals de echte naam van James Leg luidt, is de zoon van een predikant die de microbe van de gospel en de door zijn pa als satanistisch beschouwde rock-‘n-roll in zijn lijf heeft zitten. En dat moet er uit natuurlijk, bij voorkeur gebruik makend van zijn piano of Fender Rhodes. En zijn stem, die hoe verder we hem in zijn carrère horen, hoe meer die stem op die van Tom Waits gaat lijken. Diep, zwaar en b(/g)rommend en ondersteund door muziek die potverdorie alsmaar verder wegebt van blues of punk, maar soul én het experiment dat we kennen van Waits, incorporeert. De soulzangeressen van voorganger ‘Below The Belt’, Foxxxfire genaamd en bestaand uit Kristen Kreft en Beth Harris, zijn opnieuw van de partij, maar in veel mindere mate. Ook het zeer energieke en trefzekere drumwerk van Mathieu Gazeau valt op. Een resem gastmuzikanten draaft op voor de extra toetsen, want behalve de drummer en percussionist Matt Ayers speelt niemand op alle nummers. De voorganger bevatte slechts een kleine helft eigen songs. Hier slechts twee covers, eentje van Mungo Jerry en eentje van Blaze Foley. Misschien is het net hierdoor dat ‘Blood On The Keys’ over de hele lijn weet te overtuigen. Er zit namelijk meer lijn in en de twee covers zijn dusdanig geLegt dat het niet eens opvalt dat het niet om eigen werk gaat. Soms trekt hij de kaart van een ballade (‘I’ll Take It’), maar het mag ook lekker stompen en ronken (‘Ain’t You Hungry’, ‘Should’ve Been Home With You’). In beide gevallen klinkt het als James Leg pur sang. Die pornosnor nemen we er dan maar bij.
