Blessed

Walter TV is de band van Joe McMurray en Pierce McGarry, die bij de live-band van Mac Demarco horen. Het album is trouwens deels opgenomen tijdens diens tournees. Het merendeel werd echter in de kelder van hun appartement opgenomen, waar ook Simon Ankenman geregeld langskwam om te bassen. Dat resulteert in dit plaatje vol lo-fi slackerpop met een hoek af. Schetsmatige popsongs, die slechts drie op de tien keer de drie minuten krap overschrijden. Soms klinken ze als Vampire Weekend op LSD, soms als Ween, en soms zijn het ook gewoon geluidsexperimenten met ritme en elektronica zoals in ‘Thanksginving (Looper)’. Alles ademt in een sfeer van wazigheid, humor en een slome ‘alles kan, niets moet’ mentaliteit. Een song als ‘Neighbour’ zou zo voor een klas peuters gebracht kunnen worden. Er wordt gegarandeerd meegezongen. Dansen kan ook op de rock ‘n’ roll van ‘Punk song’ bijvoorbeeld. Complexloos en zomers dronken vatten dit plaatje best samen. Niks essentieels maar wel leuk. We gaan maar meteen met de deur in huis vallen: Sonic Jesus oftewel zanger, songschrijver en multi-instrumentalist Tiziano Veronese en tekstschrijver en tevens multi-instrumentalist Marco Baldassari hebben met deze plaat een van dé psychedelische platen van het jaar afgeleverd. Ze kregen al hun deel van de aandacht door hun split single met The Black Angels vorig jaar maar met deze plaat bewijzen ze dat ze volledig op eigen benen kunnen staan. Ze houden blijkbaar niet van half werk want ze laten direct een plaat van dik anderhalf uur op ons los. En wat voor een. Een donkere brok intense, spirituele en krachtige muziek die diep onder je huid gaat zitten. De hoes, een interpretatie van ‘De extase van Theresia’ van Bernini, geeft een volledig beeld van wat je mag verwachten. Een plaat vol passie, verlangen en lijden. Overgave ook. En dat is wat je moet doen bij deze plaat: je volledig overgeven aan de koortsige, rituele muziek. Psychedelisch is een term die de lading niet dekt. We krijgen een koortsig, tribaal, vervreemdend werkstuk die muzikaal die zijn tentakels uitslaat en referenties maakt met de gothic wave van Sisters of Mercy (‘Triumph’), Can en Suicide (‘Dead’), de psychedelische noisepop van Wooden Ships en Moon Duo (‘Sweet Suicide’) of echo’s laat horen van minimal industrial (‘Whore is Dead’). Nu het blik der grote namen toch openstaat: andere referenties zijn Spacemen 3, The Brian Jonestown Massacre, Archie Bronson Outfit in hun beste form, Swans en The Velvet Underground met deftig studiomateriaal. Bij de donkere, trance-opwekkende muziek horen teksten die in dezelfde sfeer baden. Deze hebben een link met de donkere romantische poëzie van Rimbaud, Blake, Bell en Plath. We staan nogal stevig op de benen maar van deze plaat waren wij toch wel ondersteboven. Topper!

tekst:
Christophe Vanallemeersch
beeld:
Walter_TV_Blessed
geplaatst:
do 8 nov 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!