Postpunk heeft vele facetten en kleuren. Zo klonk Black Marble (toen nog uit Brooklyn, maar vandaag opererend vanuit Los Angeles) op hun debuut ‘A Different Arrangement’ (Hardly Art, 2012) nog als een cold/darkwavebandje dat mee aan tafel mocht met The KVB of The Soft Moon; op hun derde wordt dat donkere en ijzige geluid ingeruild voor een opvallend luchtigere variant. TY Kube haakte ondertussen af, waardoor Black Marble al een poos het soloproject is van Chris Stewart. Het kost weinig moeite om ‘Bigger Than Life’ – qua geluid, niet qua songkwaliteit!- op een rij te zetten met de vroege synthpop van Depeche Mode. Vrolijk zouden we het misschien niet noemen, maar wel eerder opgewekt dan depressief. Debet: de Californische zon. Als er zoiets zou bestaan als bubbelgum wave dan heeft Stewart zijn eigen niche gecreëerd. Hij zweert bij een analoge set-up, maar dat kan allemaal niet verhullen dat ‘Bigger Than Life’ niet meer is dan een vriendelijk niemendalletje ergens tussen Former Ghosts en Cold Cave.