Jimmy LaValle uit San Diego, de man achter The Album Leaf, is er eentje met vele gezichten. Op een muziekstijl of -genre meer of minder kijkt hij niet. Hij maakt(e) deel uit van heftige bands als GoGoGo Airheart (postpunk), The Locust (tja, grind meets math meets zotheid), het baanbrekende Tristeza, de hardcoreband Swing Kids, de punkband The Crimson Curse en als hij het wat rustiger aan wil doen, neemt hij het alias The Album Leaf op. Sinds 1999 brengt hij onder die naam nu en dan een plaat uit vol introspectieve elektronische muziek, die ruimte laat om zalig weg te dromen. In de meeste gevallen houdt hij het volledig instrumentaal. En als hij zijn stem inzet, voegt die eigenlijk vooral een extra zweeffactor toe. ‘Between Waves’ is zijn eerste volwaardig uitgebrachte album sinds ‘A Chorus Of Storytellers’ (Sub Pop, 2010), op een paar heel beperkt en in eigen beheer uitgebrachte werkjes na. Hij koos er deze keer voor om met een volwaardige band, een kwartet, de studio in te duiken. Grenzen verleggen, nietwaar. En dat lukt aardig. Door het sporadische gebruik van zijn stem, in drie nummers verspreid over de plaat (acht liedjes), krijgt verveling en te ver afdwalen in de eigen gedachten geen kans. Enige minpuntje dat we eigenlijk kunnen bedenken bij de melancholische schoonheid van dit album is dat er niets van blijft hangen op langere termijn. Telkens opnieuw vinden we het best aangenaam om te luisteren naar ‘Between Waves’, en dan moeten we gewoon opnieuw beginnen om weer te weten hoe het allemaal ook al weer klonk. Een beetje als mooi en kunstzinnig behang, dat na een tijd alleen maar behang is.
