Behind The Curtain – The Lost Album

Vorig jaar maakten we kennis met de verloren pionier van de Roemeense elektronica Rodion Rosca en zijn groep Rodion G.A. via het album ‘The Lost Tapes’ op het Strut label. Kort daarna kwam er op Record Store Day de straffe heruitgave ‘Misiunea Spatiala Delta’, een futuristische soundtrack gemaakt voor een Roemeense science fiction tekenfilm. ‘Behind The Curtain’ is een verloren gewaand album van het trio en de titel refereert naar de moeilijke jaren van censuur tijdens het Ceausescu-regime in de jaren 1970. Na het succes van de heruitgaven dook Rosca in zijn eigen archieven en vond een reeks composities op oude banden waarmee hij nog nooit iets had gedaan. Dat Rosca kampt met hepatitis B en C én leverkanker zal zeker een grote rol spelen met de snelle opeenvolgingen van heruitgaven. Beter het ijzer smeden wanneer het heet is. Het signatuurgeluid van Rodion G.A. is rauwe filmische synthwave vermengd met krautrock en elektrische prog-rockgitaren, een mix die voor een stevige aantrekkingskracht zorgt bij al wie synthesizers en krautritmes lief heeft. De sterkste songs zijn het zeer Kraftwerk-esque ‘Charm 2’, ‘Contrast’, de ruige synthrocker ‘Paradox’, ‘Piramide 1’, ‘Point’, “The Train’ en ‘Waterfall’, zowaar al de helft van het album. Een heerlijk verslavende luisterbeurt met tijdloze nostalgie die ondanks de vele decennia niet aan waarde heeft ingeboet. Dream Police is het Amerikaanse duo Nick Chiericozzi en Mark Perro die ook in de rockband The Men zitten. Ze voelden de plotse nood om dit zijproject te starten en zich meer op psychedelische klanken te richten. Het resultaat is ‘Hypnotised’, een album van analoge makelij gevuld met primitieve psychedelica rock aan de hand van elektronica, cinematografische sferen en gesteund op een achtergrond van dik geluid. De korrelige stemmen in de sterkste song ‘My Mama’s Dead’ zijn ruig en vuig, waar ook de dood van al hun andere familieleden wordt behandeld op een stevige krautrockbeat. Daarna wordt die spannende lijn helaas niet doorgezet en volgen er een aantal zwakkere songs die vlees noch vis zijn. In ‘Let It Be’ krijgen we nog even een mooie instrumentele krautrockcompositie voorgeschoteld, waarna de psych-folk song ‘Sandy’ een bedwelmende afsluiter is. De mannen lijken veel in hun mars te hebben, maar buiten een paar sterke songs komt het album spijtig genoeg door de vele sfeerwisselingen niet helemaal uit de verf.

tekst:
Seb Bassleer
beeld:
Rodion_GA_Behind_The_Curtain
geplaatst:
vr 24 aug 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!