Back In Black [Redux]

In de tweede helft van de jaren 1990 en dan tien jaar later (2008) kwamen er bij het legendarische Skin Graft een reeks singles uit (‘Sides’) waarop hun bands een stel eigenzinnige covers brachten van nummers die bekend zijn geworden door AC/DC. Zeni Geva, Mule, Killdozer, Shellac en U.S.Maple zijn een greep uit de medewerkenden. Bij een deel van het publiek van die bands lag AC/DC waarschijnlijk in de onderste foute schuif maar daar trok niemand, terecht, zich iets van aan. Uiteraard zijn er ziljoenen bands die al eens een cover, ook van AC/DC, brachten. Magnetic Eye verkoos, in een reeks waar ook al albums van Pink Floyd, Black Sabbath en nog enkele anderen de revue passeerden, om één album van de bluesy hardrockers uit Australië te kiezen en daar een reeks bands op los laten, die elk een nummer mogen coveren en zo het originele album ‘Back In Black’ (1980), het zevende van Angus Young en co, in een nieuw jasje te steken. Het was de eerste plaat waarop Brian Johnson (ex-Geordie) zong, nadat Bon Scott het drankloodje legde na de succesvolle voorganger ‘Highway To Hell’. Waar heel wat van dit soort pogingen tot mislukken zijn gedoemd, is dit echter een zeer genietbaar album geworden. Slechts één gedrocht (Heavy Temple) dat teveel als Aerosmith klinkt en een paar voor de hand liggende covers waarbij de brulboei van dienst net te veel zijn best doet om als Johnson te klinken. Uitstekend zijn dan weer Whores (‘Have A Drink On Me’), het tot een stevige psychedelische rocker gewrongen ‘You Shook Me All Night Long’ (JakeTheHawk ft. Patrick Waters) en Early Man (‘Shake A Leg’). Publiekstrekkers Supersuckers en Red Fang doen dan weer gewoon wat van hen wordt verwacht: rocken.

tekst:
Patrick Bruneel
geplaatst:
ma 17 jan 2022

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!